Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Ξάνθη: Εκδήλωση της Λαϊκής Αντίστασης για τα γεγονότα στην Ουκρανία

Αρκετά επιτυχημένη η εκδήλωση της Λαϊκής Αντίστασης στη Ξάνθη που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο  15/3 για τα γεγονότα στην Ουκρανία. Περίπου 40 άτομα παρακολούθησαν τη κουβέντα. Ιδιαίτερα ενθαρρυντική για τη προσπάθεια της Λαϊκής Αντίστασης στη Ξάνθη  η παρουσία νεολαίας. Για τρεις περίπου ώρες η κουβέντα αναδείκνυε ζητήματα με αμείωτο το ενδιαφέρον.
Οι ενδοιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και η ένταση με τη οποία εμφανίζονται στα γεγονότα της Ουκρανίας βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Κοινός τόπος όλων ήταν η επικινδυνότητα της κατάστασης όσον αφορά το λαό της Ουκρανίας, αλλά και τους λαούς της ευρύτερης περιοχή και του κόσμου ολόκληρου. Μπροστά στα αδηφάγα σχέδια του ιμπεριαλισμού, λαοί ολόκληροι μπορούν να γίνουν κρέας στα κανόνια τους. Πριν λίγους μήνες ήταν η Συρία, τώρα η Ουκρανία, αύριο η Κύπρος, το Αιγαίο.
Τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί όμως δεν έμειναν εκεί. Ποια κατάσταση άφησαν οι καταρρεύσεις στο σύνολο των ανατολικών χωρών, γιατί δύση (ΗΠΑ, ΕΕ) και Ρωσία ανταγωνίζονται με τόση μανία για την Ουκρανία; Ποιος ο γεωστρατηγικός ρόλος της χώρας; Από πότε και  από ποιους σταθμούς έχει περάσει αυτός ο ανταγωνισμός στο παρελθόν; Πως ο αντικομουνισμός εξέθρεψε το φασισμό; Ποια η σχέση της Δύσης με τις φασιστικές ομάδες; Είναι ο Ρώσικος ιμπεριαλισμός «δημοκρατικός» και «αντιφασιστικός» που ως τέτοιος αυτο-προβάλλεται τις τελευταίες βδομάδες; Οι διεργασίες της πλατείας του Κιέβου ήταν «δημοκρατική εξέγερση» και ποια η σχέση των γεγονότων αυτών με τις εξεγέρσεις των τελευταίων χρόνων ανά τον κόσμο;
Τέλος είναι φανερή η αγωνία του κόσμου για τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή βροντοφωνάζει η ανεπάρκεια του συνόλου της αριστεράς να τοποθετηθεί, πόσο μάλλον να θέσει κατευθύνσεις πάλης ενάντια στο ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο και τους ανταγωνισμούς (ενώ διαβάζει το κόσμο με ιμπεριαλιστικές πυραμίδες, αλληλεξαρτήσεις, ολοκληρώσεις κλπ). 

Μια κουβέντα που καλώς ή κακώς δεν θα τελειώσει σύντομα, γιατί η ίδια η φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, γεννά τους όρους που θα παλεύουμε και θα συζητάμε για καιρό ακόμη.