Στο διάλογό μας, αφετηρία οφείλει να είναι ο τετράχρονος απολογισμός της κοινής πολιτικής προσπάθειάς μας, των πεπραγμένων της δράσης και της λειτουργίας της Λαϊκής Αντίστασης - Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας, ώστε να βγάλουμε συμπεράσματα χρήσιμα για την παραπέρα πορεία μας. Ωστόσο, η συζήτησή μας σε αυτό το θέμα, έως τώρα, είναι υποτονική, καθώς το επίκεντρό της έχει μετατοπισθεί στην ανάδειξη πολιτικών διαφορών που φτάνουν μέχρι και την επαναθεώρηση της κεντρικής πολιτικής κατεύθυνσης της ΛΑ - ΑΑΣ, που -μόλις- πριν τέσσερα χρόνια είχαμε συμφωνήσει.
Θεωρούμε, ως Μ-Λ ΚΚΕ, πως η ΛΑ-ΑΑΣ είναι μια θετική παρουσία στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, παρά τις αδυναμίες της και τα μπρος -πίσω που εμφάνισε. Η δημιουργία της συνέβαλε στη συγκέντρωση δυνάμεων -πρώτα απ’ όλα του Μ-Λ ΚΚΕ και του ΚΚΕ(μ-λ) αλλά και ανέντακτων αγωνιστών -που τους δίνει τη δυνατότητα να ενεργούν από κοινού -άρα με καλύτερους υποκειμενικούς όρους- μέσα στο λαϊκό κίνημα και στις πολιτικές εξελίξεις, για να ενισχύουν μια πραγματικά αριστερή κατεύθυνση λαϊκής αντίστασης και αντιιμπεριαλιστικής πάλης.
Θεμέλιο της μετωπικής συνεργασίας μας είναι οι συμφωνημένες πολιτικές θέσεις που προσδιορίζουν τον χαρακτήρα της πάλης της ΛΑ-ΑΑΣ ενάντια στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού, αλλά και τον αντιπαραθετικό ρόλο της απέναντι σε πολιτικές δυνάμεις και κατευθύνσεις που, αν και αναφέρονται στην Αριστερά, προκαλούν ζημιά στην υπόθεση του λαϊκού και αριστερού κινήματος.
Θέλουμε να δυναμώσουμε την πολιτική επιρροή της ΛΑ-ΑΑΣ.
Για να γίνει αυτό, όμως, πρώτη βασική προϋπόθεση είναι να αναπτύξει τη δράση της σε βάθος χρόνου, με σταθερές κατευθύνσεις, θέσεις και φυσιογνωμία. Δεν συμβάλλει σ’ αυτό η πρακτική που, κάθε τόσο, ζητά μεταλλαγή βασικών θέσεών της. Π.χ. η κεντρική πολιτική κατεύθυνσή της -πάλη ενάντια στο σύστημα της διπλής κυριαρχίας της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού, ενάντια στον καπιταλισμό και τον ρεφορμισμό- να αλλάξει με μιαν άλλη (αντιιμπεριαλιστική - αντικαπιταλιστική - αντισυνδιαχειριστική), το κεντρικό αίτημα για εθνική ανεξαρτησία να αντικατασταθεί με το αίτημα για ανεξαρτησία, η ονομασία από ΠΑΑΣ να γίνει ΛΑ-ΑΑΣ και στη συνέχεια κάτι άλλο. Μια τέτοια πρακτική δεν βοηθά στη στερέωση μιας φυσιογνωμίας και ανακυκλώνει εσωστρέφεια.
Δεύτερη βασική προϋπόθεση είναι η ΛΑ-ΑΑΣ να διαμορφώνει επίκαιρες, σωστές θέσεις για τα ζητήματα διεθνούς και εσωτερικής πάλης, ώστε να μπορεί να αναπτύσσει τη δράση της. Στο κεφάλαιο αυτό, αλλού τα κατάφερε, αλλού –ωστόσο- δυσκολεύτηκε να καταλήξει (π.χ. στο ζήτημα των διεθνών εξελίξεων και των ενδοιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών), ενώ για τα πολύ σημαντικά θέματα των ελληνοτουρκικών προβλημάτων και του Κυπριακού παραμένει ένα κενό λόγω διαφωνιών ή και καθυστέρησης των συζητήσεων για κρίσιμες θέσεις, όπως η στάση απέναντι στα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, η αντιμετώπιση του Κυπριακού ως πρόβλημα κατοχής από την Τουρκία κ.λπ.
Θέλουμε να διευρύνουμε τις δυνάμεις της ΛΑ-ΑΑΣ.
Αν και αυτό είναι αυτονόητο, εγείρεται στις συζητήσεις μας ως πρόβλημα, με την απόδοση στο Μ-Λ ΚΚΕ της άποψης ότι θέλει δήθεν «κλειστή» ΛΑ-ΑΑΣ. Το ερώτημα περί «κλειστής» ή «ανοιχτής» ΛΑ-ΑΑΣ αποπροσανατολίζει τη συζήτηση. Αν θέλουμε να θέσουμε τέτοιο ερώτημα οφείλουμε να το θέσουμε με το καθαρό περιεχόμενό του. Τι είδους διεύρυνση θέλουμε; Σε ποιες δυνάμεις να είναι «ανοικτή»; Με δεδομένο ότι το ερώτημα είναι απαντημένο από τα ιδρυτικά της κείμενα («συνένωση στα πλαίσια μιας μετωπικής πολιτικής συνεργασίας όλων των δυνάμεων που συμφωνούν στο γενικότερο πλαίσιο θέσεών της») ποιο είναι το νόημά του;
Η ΛΑ-ΑΑΣ είναι ανοιχτή σε όλες τις δυνάμεις που συμφωνούν με το πολιτικό πλαίσιο των θέσεών της και κλειστή προς τις δυνάμεις που διαφωνούν με αυτό. Εκτός και αν εννοούμε ότι, για να ανοίξει η ΛΑ-ΑΑΣ τις πόρτες της και σε ορισμένες από αυτές τις τελευταίες, πρέπει να προχωρήσει σε τροποποιήσεις στην κεντρική πολιτική κατεύθυνσή της, σε «επαναπροσδιορισμό των χαρακτηριστικών και της φυσιογνωμίας της», έτσι ώστε να μπορεί να κάνει πολιτικές συνεργασίες μαζί τους ή και να τις «χωρέσει».
Μια τέτοια σκέψη ή πρόθεση, όμως, αναπαράγει μια σειρά πολιτικά προβλήματα:
- Το πολιτικό πρόβλημα να αναδιαμορφωθεί η φυσιογνωμία της ΛΑ-ΑΑΣ σε «αντιιμπεριαλιστική-αντικαπιταλιστική-αντισυνδιαχειριστική», να αποκτήσει, δηλαδή, μια σειρά χαρακτηριστικά που αποτελούν έκφραση της γραμμής του λεγόμενου αντικαπιταλιστικού χώρου, η οποία αλλοιώνει το πολιτικό περιεχόμενο του προσανατολισμού μας.
- Το πολιτικό πρόβλημα της ενίσχυσης και του τρόπου διεξαγωγής της αντιπαράθεσης της ΛΑ-ΑΑΣ με τις δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά και έχουν βαθιά λαθεμένο ιδεολογικοπολιτικό προσανατολισμό. Αυτό το πολιτικό πρόβλημα έχει να κάνει με την ανεξάρτητη πολιτική πάλη της ΛΑ-ΑΑΣ (αν αυτή περνάει μέσα από μια συνάρτηση «πρωτοβουλιών» για πολιτικές συνεργασίες με άλλες οργανώσεις) και συνδέεται με την ανασυγκρότηση του κινήματος.
- Το πολιτικό πρόβλημα των μορφών που πρέπει να ακολουθήσει η ΛΑ-ΑΑΣ στην πάλη της, οι οποίες πρέπει να επιλέγονται με τρόπο που να υπηρετούνται οι κεντρικοί στόχοι της. Σε αυτήν την ενότητα εντάσσεται το θέμα της ενιαιομετωπικής πολιτικής της, η οποία οφείλει να δίνει το κύριο βάρος στην ενιαιομετωπική πολιτική από τα κάτω, μέσα στο μαζικό κίνημα (θέμα που συνδέεται και με το πώς θεωρεί η ΛΑ-ΑΑΣ και αντιμετωπίζει τα σημερινά συνδικάτα). Οι μορφές κοινής δράσης οφείλουν να βοηθούν στη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης πραγματικά μαζικού αγώνα και να μην αντιμετωπίζονται ως υποκατάστατά του. Οφείλουν (για να έχουν συμβολή όχι μόνο στη μαζικοποίηση της καθημερινής λαϊκής πάλης, αλλά και στο κρίσιμο ζήτημα προοπτικής, της ανασύνταξης του κινήματος) να διευκολύνουν την κατανόηση, από τον κόσμο, των πολιτικών διαχωρισμών. Δεν μπορεί, επομένως, η κύρια μορφή κοινής δράσης να είναι οι συνεχείς πολιτικές συνεργασίες με οργανώσεις την κεντρική γραμμή των οποίων αντιπαλεύουμε.
Η ΛΑ-ΑΑΣ δημιουργήθηκε με πυρήνα το ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ ως ένα πανελλαδικό αριστερό πολιτικό μέτωπο και -πρέπει να- καταλαβαίνουμε όλοι τη διαφορά του από μια «κομματική ενότητα» ή συνδικαλιστική συνεργασία ή συνδικαλιστική παράταξη ή μαζική οργάνωση. Συσπειρωθήκαμε για να προωθήσουμε την πραγματικά αριστερή πολιτική γραμμή της μαζικής λαϊκής αντίστασης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Για να γίνει αυτό αποτελεσματικά, είναι αναγκαίο όλα τα τοπικά σχήματα να κινούνται όχι με αποκλίνουσες δράσεις αλλά με δράσεις που εναρμονίζονται με το γενικό πολιτικό πλαίσιο της ΛΑ-ΑΑΣ.
Ασφαλώς, υπάρχουν διαφορές στα πλαίσιά της και στην πορεία της ανακύπτουν και νέα ζητήματα. Ο διάλογος, η ενότητα και πάλη είναι μέθοδοι για την αντιμετώπισή τους αλλά θα πρέπει να τις αξιοποιούμε κατά τρόπο που να σταθεροποιείται και να κάνει βήματα μπροστά η κοινή μετωπική προσπάθειά μας.
Α.Α., μέλος του Μ-Λ ΚΚΕ,
μέλος της Γραμματείας της ΛΑ-ΑΑΣ
