Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Για το γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια

Λαϊκή Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία Βόρειας Αθήνας

Σεπτέμβρης 2017

Την εποχή των μνημονίων, του ΤΑΙΠΕΔ, του υπερταμείου, τα ζητήματα της υπεράσπισης των ελεύθερων δημόσιων χώρων από το ξεπούλημά τους στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο (Ελληνικό, παραλιακό μέτωπο Πειραιά, Άλσος Ν. Φιλαδέλφειας, Χαλκιδική κ.ά) αποκτούν μια ιδιαίτερη, πιο κεντρική πολιτική σημασία.

Αναδεικνύουν ανάγλυφα το μέγεθος της εξάρτησης της ντόπιας αστικής τάξης από ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα στα οποία παρέχεται «γη και ύδωρ» (ξεπούλημα αεροδρομίων και λιμανιών στο ξένο ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο, «άνοιγμα» της αγοράς ενέργειας σε ξένους και ντόπιους μεγαλοκαρχαρίες). Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι παραχωρήσεις για το γήπεδο της ΑΕΚ στον ιδιοκτήτη του ΟΠΑΠ (το δημόσιο οργανισμό που ξεπούλησαν σε προηγούμενη επιδρομή οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) αλλά και τα σχέδια για γήπεδο του ΠΑΟ στο Γουδί και οι εξαγγελίες της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για επέκταση του γηπέδου της.

Αναδεικνύουν ακόμη την υποταγή των ελληνικών κυβερνήσεων -και της σημερινής- στις απαιτήσεις ΕΕ και ΔΝΤ, αφού υποθηκεύουν το μέλλον όχι μόνο της χώρας αλλά και του λαού της.


Το χρονικό


Τρία χρόνια μετά την ψήφιση του ρυθμιστικού σχεδίου, τρία χρόνια αναστάτωσης για τη γειτονιά και τραμπουκισμών από οργανωμένους «οπαδούς» ενάντια σε όποιον αντιδρούσε στο χτίσιμο του γηπέδου, οι μπουλντόζες μπήκαν τελικά στο χώρο του Άλσους που προβλέπεται να χτιστεί το γήπεδο, οι άδειες βγήκαν, η υπογειοποίηση του παρακείμενου δρόμου δρομολογήθηκε με τις ευλογίες της Περιφέρειας Αττικής και… όλα καλά;

Ας δούμε:

Η ψήφιση του ρυθμιστικού σχεδίου την άνοιξη του 2014 ήταν ένα βήμα για τη νομιμοποίηση της παραπάνω διαδικασίας, κοντά στα πολλά άλλα που έγιναν αργότερα. Σ’ αυτό το νομοθέτημα μπήκαν εμβόλιμα και φωτογραφικά διατάξεις που έλυναν τα χέρια του Μελισσανίδη να πραγματοποιήσει το σχέδιό του για το χτίσιμο του γηπέδου της ΑΕΚ ακριβώς όπως ήταν στη μακέτα που είχε παρουσιάσει από το 2013. Η νομοθεσία, δηλαδή, ακολούθησε τη μακέτα του Μελισσανίδη και όχι το αντίστροφο. Έτσι, παρακάμφθηκε το ζήτημα της απαλλοτρίωσης πρόσθετης δασικής έκτασης προκειμένου να «χωρέσει» η μακέτα (επιτρέπεται «κατ’ εξαίρεση η παραχώρηση κατά χρήση τμήματος άλσους ή πάρκου στην Γ. Γ. Αθλητισμού ή σε εποπτεύοντα από αυτή νομικά πρόσωπα ή σε όσα έλκουν από αυτή δικαιώματα, καθώς και η αλλαγή χρήσης τμήματος άλσους ή πάρκου»). Επίσης παρακάμφθηκε το ζήτημα του ύψους του οικοδομήματος (επιτρέπεται το ύψος των κερκίδων να φτάνει τα 27 μέτρα και των στεγάστρων τα 30 μέτρα, όταν το παλιό γήπεδο της ΑΕΚ δεν ξεπερνούσε τα 14), αλλά και η μεταβίβαση του οικοπέδου της ερασιτεχνικής ΑΕΚ (στο άρθρο 81 παράγραφος 3 αναφέρεται πως η ερασιτεχνική ΑΕΚ μπορεί να εκχωρήσει τα δικαιώματα που απορρέουν από την παραχώρηση σε τρίτους, δηλαδή στην ΠΑΕ ΑΕΚ και στην εταιρία «Δικέφαλος 1924 Α.Ε.» συμφερόντων Μελισσανίδη). Να σημειώσουμε εδώ ότι η «Δικέφαλος 1924 Α.Ε.» είναι κατά ποσοστό 98,5% εταιρεία του Μελισσανίδη (τεχνική-κατασκευαστική), η οποία συστήθηκε αποκλειστικά για το γήπεδο, το 2013, και δεν έχει σχέση με την ΠΑΕ ΑΕΚ.

Όσο για τη χρηματοδότηση, είχαν ήδη προβλεφθεί 20 εκατ. Ευρώ «μποναμάς» του τότε περιφερειάρχη Σγουρού για το γήπεδο, κονδύλι που διατηρεί ανέπαφο και η Δούρου, η οποία επιπλέον (ως Περιφέρεια) θα αναλάβει και το κόστος της υπογειοποίησης μέρους του παρακείμενου δρόμου, ώστε να υλοποιηθεί το σχέδιο του Μελισσανίδη.

Ήταν τότε που για πρώτη φορά οι ορδές των ροπαλοφόρων οπαδών της ΑΕΚ επιτέθηκαν στα στέκια των συλλογικοτήτων που είχαν διαφορετική άποψη για το γήπεδο και διέλυαν, με τον ίδιο τρόπο, κάθε Δημοτικό Συμβούλιο ή εκδήλωση που αντιτίθετο στο ρυθμιστικό. Είχαν, βλέπετε, «ίδιο συμφέρον» να περάσει το νομοθέτημα.

Η επανεμφάνιση των ίδιων «οπαδών» την άνοιξη του 2017 έξω από τους χώρους των συλλογικοτήτων μετά από δύο χρόνια φαινομενικής «ηρεμίας» (με αρκετούς τραμπουκισμούς, όμως, κατά καιρούς στο Δημοτικό Συμβούλιο, όποτε εκτιμούσαν ότι καθυστερούν οι άδειες, τα υψομετρικά κ.λπ. που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Δήμου) είχε να κάνει με την καθυστέρηση της έγκρισης της υψομετρικής μελέτης από το Δήμο ως τελευταίο βήμα ώστε να βγει η άδεια ανέγερσης.

Ο Δήμαρχος Βασιλόπουλος, παρουσιαζόταν πως διαφωνεί με την έκταση και το μέγεθος στο γηπέδου,

διαμηνύοντας βέβαια σε όλους τους τόνους ότι δε θα μπει εμπόδιο στο γήπεδο, προσέφυγε στο ΣτΕ για

την ιδιοκτησία του χώρου, μέχρι που η ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του αφαίρεσε την αρμοδιότητα,

ψηφίζοντας την υψομετρική μελέτη στη βουλή με επισπεύδοντα τον υπουργό Υποδομών Σπίρτζη

Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι το ίδιο το ΣτΕ ανοίγει τον δρόμο στον Μελισσανίδη, τόσο όσον αφορά την επιπλέον δασική έκταση που δόθηκε για την κατασκευή του γηπέδου, χαρακτηρίζοντας ως «πλήρη» την αναδάσωση του άλσους και επικυρώνοντας ξανά το ρυθμιστικό και τις φωτογραφικές του διατάξεις, όσο και το ζήτημα της ιδιοκτησίας, όπου κρίνει ως αβάσιμες τις αιτιάσεις του Δήμου (ότι, δηλαδή, το οικόπεδο είχε παραχωρηθεί από το δημόσιο “κατά χρήση” στην ερασιτεχνική ΑΕΚ και δεν μπορεί να καταλήξει “κατά χρήση” στα χέρια επιχειρηματία) επισημαίνοντας την ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας που θα επιφέρει το έργο.

Ζητήματα που ανακύπτουν

1. Αγαστή συνεργασία κράτους, επιχειρηματιών, του ποδοσφαίρου εν προκειμένω, αλλά και «δικαιοσύνης» στο όνομα της «ανάπτυξης»

Από το 1926, που παραχωρήθηκε από το Δήμο της προσφυγούπολης της Ν. Φιλαδέλφειας ο χώρος για το γήπεδο της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, πολλά έχουν ανατραπεί: Οι ομάδες έγιναν ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες (ΠΑΕ), το ποδόσφαιρο μετατράπηκε σε στοιχηματικό …προϊόν με ιδιοκτήτες εφοπλιστές και βιομήχανους μεγαλοαστούς σε άμεση και ανοιχτή γραμμή με την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία, με μεταγραφές εκατομμυρίων, με οπαδικούς «στρατούς», που συχνά χρησιμοποιούνται από τον εκάστοτε ιδιοκτήτη της ομάδας στον ανταγωνισμό του (όχι απαραίτητα ποδοσφαιρικής φύσης) με τους υπόλοιπους του συναφιού και η «μάχη για τη φανέλα» μετατράπηκε σε συχνά αιματηρή κόντρα οπαδικών συμμοριών.

Παράλληλα, η τοπική αυτοδιοίκηση (Δήμοι, Περιφέρειες) έχει μετατραπεί σε επιχειρηματικό …τροχονόμο κονδυλίων και τροφοδοτεί με σημαντικά έργα την ιδιωτική πρωτοβουλία (μέσω ΣΔΙΤ, απευθείας αναθέσεων κ.λπ.), με «ζεστό» χρήμα από την καταλήστευση των πολιτών (μέσω της αύξησης των δημοτικών τελών, αλλά και κρατικής χρηματοδότησης), ενώ για την δική της λειτουργία η τοπική αυτοδιοίκηση όλο και περισσότερο χρησιμοποιεί τις λεγόμενες ευέλικτες μορφές απασχόλησης με ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, οκταμηνίτες, εξαμηνίτες κ.λπ. που πληρώνονται από τα διάφορα ΕΣΠΑ. Και, φυσικά, από κοντά και η «δικαιοσύνη» να νομιμοποιήσει, όπου είναι αναγκαίο, τα συμφέροντα του ιδιωτικού κεφαλαίου!

Αυτή η συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης με το επιχειρηματικό κεφάλαιο «επενδύεται» με το πρόσχημα της «ανάπτυξης» και του χτυπήματος της ανεργίας για να γίνει αποδεκτή από τους εργαζόμενους. Ωστόσο, γνωρίζουμε πολύ καλά τι είδους είναι αυτές οι θέσεις εργασίας (ήδη οι Δήμοι δίνουν το παράδειγμα), είτε δηλωμένες με τη «νόμιμη» κατακρεούργηση δικαιωμάτων είτε –κυρίως- αδήλωτες και σύμφωνα με τις κάθε φορά ορέξεις του εργοδότη.

Για την κυβέρνηση η …ανάπτυξη των γηπέδων έχει διπλό στόχο: Ευχαριστημένοι επιχειρηματίες των ΠΑΕ, ικανοποιημένοι οπαδοί-ψηφοφόροι.

2. Ο Μελισσανίδης (Δικέφαλος 1924 Α.Ε.) χτίζει ένα γήπεδο μόνο για την ΠΑΕ

Το γήπεδο του Μελισσανίδη (στον οποίο έχει παραχωρηθεί η εκμετάλλευση από την ερασιτεχνική για 50 χρόνια και με δυνατότητα χρονικής επέκτασης) θα είναι ένα γήπεδο 31.000 θέσεων, κατηγορίας «elit» το οποίο, όμως, θα καλύπτει τις ανάγκες μόνο της ΠΑΕ ΑΕΚ και όχι των ερασιτεχνικών τμημάτων της, τα οποία καλούνται να …μεταναστεύσουν σε άλλες περιοχές. Πολύ περισσότερο, δεν καλύπτει άλλα αθλήματα (που κάλυπτε το παλιό γήπεδο). Η χρήση του, η παραχώρησή του, οι συμβάσεις που θα υπογράφει είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Μελισσανίδη και της εταιρείας του.

Στο σημείο αυτό, αξίζει να διαβάσουμε το συνοδευτικό σημείωμα της Τράπεζας Πειραιώς που συνόδευε τις αρχικές μετοχές της εταιρείας και τους «κινδύνους» που βλέπει στην επένδυση. (www.dikefalos1924.gr/Enimerotiko_Dikefalos1924_04_03_2014.pdf)

Η οικοδόμηση του γηπέδου, σύμφωνα με την εταιρεία, χωρίζεται σε τρεις φάσεις. Την πρώτη φάση την αναλαμβάνει οικονομικά η εταιρεία, η δεύτερη θα διενεργηθεί με τα 20 εκατομμύρια ευρώ της Περιφέρειας, και η τρίτη με τραπεζικό δανεισμό.

Για την πρώτη φάση, η εταιρεία είχε αποφασίσει αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 29 εκατ. ευρώ, με έκδοση μετοχών των 10 ευρώ, αναμένοντας ίσως τους ΑΕΚτζήδες να …επενδύσουν. Φαίνεται ότι οι προσδοκίες του Μελισσανίδη δεν ευοδώθηκαν αφού η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου τελικά έφτασε τα 1,8 εκατ.!

Πρόσφατα, και εν αναμονή της οριστικής άδειας ανέγερσης, ο επικεφαλής του project της Αγιάς Σοφιάς είπε επί του θέματος: «Αυτά τα τέσσερα χρόνια που ασχολούμαι με το συγκεκριμένο έργο έχω διακρίνει τη μεγάλη δίψα των ΑΕΚτζήδων για το γήπεδο και υπάρχουν σκέψεις για τη δημιουργία ομάδων εθελοντών που θα δουλέψουν στο συγκεκριμένο project. Δεν θα είναι ασφαλώς μάστορες, αλλά θα μας βοηθήσουν με το πάρκο, τις αναπλάσεις που θα χρειαστούν, το εργοτάξιο, την περίφραξη, με διάφορες εκδηλώσεις που θα κάνουμε και σε πολλά άλλα πράγματα που δίνουν υπεραξία στο έργο. Για συνταγματικούς λόγους, το γήπεδο θα ανήκει για πάντα στο ερασιτεχνικό σωματείο».

Ορίστε και η εθελοντική εργασία! Εφόσον δεν περπάτησε το δεκάευρω για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, δουλέψτε τσάμπα ΑΕΚτζήδες (που ως …σεκιούριτι τα πήγατε «θαύμα»)!

Είναι, επομένως, φανερό ότι το γήπεδο δεν είναι η …εκπλήρωση του ονείρου των οπαδών της ΑΕΚ, αλλά η ενίσχυση της επιχειρηματικής θέσης του ιδιοκτήτη της, τώρα που όλα βγαίνουν στο σφυρί. Άλλωστε, το παλιό γήπεδο γκρεμίστηκε με απόφαση της ίδιας της ΠΑΕ μετά το σεισμό του 1999 (επί διοίκησης Γρανίτσα) προσδοκώντας να ενταχθεί η ανέγερση του νέου γηπέδου στα Ολυμπιακά έργα. Η επόμενη διοίκηση (Νικολαΐδη) ερωτοτροπούσε με την ιδέα να φτιάξει με δικά της κεφάλαια γήπεδο, αλλά όχι στη Ν. Φιλαδέλφεια, πράγμα που προσέκρουσε στην οικονομική δυσπραγία της ομάδας, για να έρθει ο Μελισσανίδης να «απαιτήσει» τον υποβιβασμό της ομάδας στη Γ΄ κατηγορία, προκειμένου να την πάρει «καθαρή» και χωρίς χρέη για να επιβάλει το «μεγαλούργημά» του.

3. Οι συνέπειες για την περιοχή

Όταν χτίστηκε το παλιό γήπεδο της ΑΕΚ, το «Νίκος Γκούμας», βρισκόταν στην άκρη της συνοικίας. Με τα χρόνια και την επέκταση της γειτονιάς, το γήπεδο πλέον βρίσκεται στο κέντρο της, όπου η δόμηση είναι κυρίως «χαμηλή», ώστε να κρατήσει το παραδοσιακό στιλ της παλιάς προσφυγούπολης, οπότε το φαραωνικό έργο του Μελισσανίδη εκτός του ότι θα «σκεπάσει» τη γειτονιά, θα τη «φρακάρει» και με αυτοκίνητα, καθώς μία κύρια έξοδος προς την Εθνική οδό από τα Βόρεια Προάστια περνάει από την, μελλοντικά υπογειοποιημένη, οδό Φωκών. Για να μην αναφερθούμε στους χώρους στάθμευσης που θα χρειαστεί ένα τέτοιων διαστάσεων γήπεδο.

Αλλά και η υπογειοποίηση είναι επίφοβη γιατί δίπλα βρίσκεται ρέμα και το υπέδαφος έχει πολύ νερό. Το ζήτημα, πλέον, αφορά την Περιφέρεια και όχι τον Μελισσανίδη, αφού η Περιφέρεια ενέκρινε και θα πληρώσει, επιπλέον του γηπέδου, και την υπογειοποίηση του δρόμου.

Οι κόντρες των οργανωμένων οπαδών που συνήθως καταστρέφουν ότι βρίσκεται γύρω (και γύρω βρίσκεται το Άλσος και σπίτια) είναι ακόμη ένας υπαρκτός κίνδυνος, ενώ η μετατροπή της περιοχής σε …Παλέρμο του Μελισσανίδη έχει ήδη …δρομολογηθεί πριν καν αδειοδοτηθεί το γήπεδο!

Ο οπαδικός στρατός, στο όνομα της ομάδας, δεν επέτρεψε σε κανέναν να εκφράσει αντίθετη άποψη και, στήνοντας ένα μαφιόζικο σκηνικό, επιτέθηκε με φασιστικές μεθόδους σε τοπικές συλλογικότητες που διαφωνούσαν με την κατασκευή του γηπέδου. Ακόμα και κάποια μέλη της ερασιτεχνικής ΑΕΚ που τόλμησαν να διαφωνήσουν διαγράφηκαν, γιατί η κυριαρχία του νονού-Μελισσανίδη δε σηκώνει καμιά αμφισβήτηση…

Γενικώς η πόλη θα λειτουργεί για το γήπεδο και όχι το γήπεδο για την πόλη.

4. Η περιοχή γενικότερα και μέχρι το σταθμό του Περισσού τουλάχιστον, θα αλλάξει με τον ερχομό της Γραμμής 4 του μετρό

Τα σχέδια επέκτασης της Γραμμής 4 του μετρό μέχρι τον Περισσό (αντί για το Γαλάτσι που ήταν η αρχική πρόβλεψη) αναμένεται να διευκολύνουν τους οπαδούς που κατευθύνονται προς το γήπεδο, αλλά και να αλλάξουν την εικόνα της περιοχής. Ήδη έχουμε την επιχειρηματική τοποθέτηση και της εκκλησίας σε χώρο απέναντι από το σταθμό του Περισσού με εκθεσιακό κέντρο, εκκλησία και παιδικό σταθμό, ενώ ο Μελισσανίδης προτίθεται να δημιουργήσει «Μολ», απ’ ότι μαθαίνουμε, σε παρακείμενο οικόπεδο της «Κολούμπια». Συμπέρασμα: Μια περιοχή που επεκτείνεται από τη Ν. Ιωνία μέχρι το Άλσος της Φιλαδέλφειας, μια περιοχή με εγκαταλειμμένα εργοστάσια που οι δημοτικές αρχές τα άφησαν να ρημάζουν, αλλά και αρκετά πευκόφυτη λόγω του ρέματος του Ποδονίφτη που την ποτίζει (ή και την βουλιάζει όταν θυμώνει ο καιρός) θα τσιμενταριστεί και θα αλλάξει όψη.

Συμπερασματικά

• Η «αναγκαιότητα» για το χτίσιμο αυτού του γηπέδου δεν προκύπτει από κανένα πραγματικό λόγο που να έχει να κάνει με τη διευκόλυνση, ή έστω την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Ν. Φιλαδέλφειας. Έχει να κάνει κυρίως με την «αίσθηση ανάπτυξης» που θέλει να προβάλλει η κυβέρνηση και, φυσικά, με τις καλές σχέσεις που θέλει να διατηρήσει με το επιχειρηματικό κεφάλαιο.

Μόνο που το «έργο» έχει ξαναπαιχτεί με τα Ολυμπιακά έργα (που τα χρυσοπληρώνει ο λαός ακόμη και σήμερα, για να καταλήξουν ρημαγμένα κουφάρια) και, πλέον, είναι δύσκολο να πείσει.

• Καταγγέλλουμε το κλίμα τρομοκρατίας που επιβλήθηκε και υποστηρίζουμε το δικαίωμα του λαού της Ν. Φιλαδέλφειας να παλεύει ενάντια στα επιχειρηματικά συμφέροντα, να συγκεντρώνεται, να συζητά και να δρα συλλογικά. Η υποχώρηση αυτής της πάλης και η «μετάλλαξή» της σε μάχη προσφυγών σε δικαστικές αρχές που ήδη έχουν δείξει δείγματα γραφής (ΣτΕ) λειτουργεί αποπροσανατολιστικά και παραλυτικά στον αγώνα των κατοίκων.

• Οι πόλεις μας δε χρειάζονται ακόμα περισσότερο τσιμέντο, ούτε φαραωνικά έργα που θα πνίγουν το λιγοστό πράσινο που έχει απομείνει. Στις μέρες μας που η μπάλα στην αλάνα έχει αντικατασταθεί από το νοικιαζόμενο 5x5 και η βόλτα στο πάρκο με τον παιδότοπο επί πληρωμή, οι πόλεις μας χρειάζονται ελεύθερους χώρους, στους οποίους ο λαός θα μπορεί να ανασαίνει, να ξεκουράζεται, να αθλείται.