Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

Να αναδείξουμε τα τοπικά ζητήματα. Είναι κομμάτια της συνολικότερης επίθεσης.

Ο απολογισμός της μέχρι τα τώρα δράσης της ΛΑ-ΑΑΣ, η κριτική και αυτοκριτική των μελών της, αποτελούν βασικό και απαραίτητο στοιχείο για το προχώρημά της. Και αυτό οφείλει να γίνει και για τις επαρχιακές πόλεις όπου υπάρχουν ή θα υπάρξουν τοπικά ζητήματα όπου η ΛΑ-ΑΑΣ οφείλει να έχει και άποψη και δράση. Αλλιώς θα καταλήξουν να μετατραπούν σε άνευρα σχήματα και θα περιμένουν μια ανακοίνωση που θα έχει βγει στην Αθήνα, με εμφάνιση και παρέμβαση μόνο σε κεντρικά πολιτικά ζητήματα.

Στην πόλη μας, έχουν ανοίξει ιδιαίτερα ζητήματα που είτε απασχολούν με στρεβλό τρόπο έναν κόσμο (καύση σκουπιδιών, διάνοιξη Καραμπατζάκη) είτε θα έπρεπε να έχουν απασχολήσει τις δυνάμεις της Αριστεράς, η οποία δεν προσπάθησε καν να δώσει οποιαδήποτε απάντηση με έναν κινηματικό τρόπο (ένταση της φασιστικοποίησης), αφήνοντας το «μονοπώλιο» της απάντησης σε ζητήματα κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας στην αναρχοαυτονομία.

Για την καύση σκουπιδιών
Η πολιτική του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, των κυβερνήσεών τους και των τοπικών «αρχόντων», θέλει την αξιοποίηση των σκουπιδιών με στόχο την κερδοφορία τους σε βάρος της υγείας των κατοίκων και του φυσικού περιβάλλοντος. Το ζήτημα της καύσης εντάσσεται στη γενικότερη επίθεση του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και των προβλημάτων που δημιουργεί αυτή η επίθεση (υγείας, εργασίας κτλ).

Οι όποιες διεργασίες γίνονται αυτήν την περίοδο, πάνω σε αυτό το ζήτημα, είναι μακριά και πέρα από τη λογική της οργανωμένης και μαζικής αντίστασης και διεκδίκησης, εγκλωβίζοντας τις συνειδήσεις όσων θέλουν να εναντιωθούν σε αυτούς τους σχεδιασμούς σε συνδιαχειριστικά αδιέξοδα, μακριά από «κόμματα και συλλόγους», αντικαθιστώντας την πάλη με προτάσεις απέναντι τόσο στο δήμο όσο και στους τοπικούς βουλευτές και τους κεφαλαιοκράτες της ΑΓΕΤ και της Lafarge. Σωστά λοιπόν η ΛΑ-ΑΑΣ δε συμμετέχει σε μια τέτοια επιτροπή, όμως δε φτάνει μόνον αυτό. Και δε φτάνει γιατί απασχολεί και θα απασχολήσει ακόμη πιο έντονα τους εργαζόμενους και το λαό της πόλης μας. Γιατί έχουμε απέναντί μας το δήμο, την κυβέρνηση, την ΑΓΕΤ-Lafarge, τις συνδιαχειριστικές λογικές των προτάσεων για ανακύκλωση και διαλογή στην πηγή. Γιατί επί της ουσίας, αποτελεί ξεκάθαρα επίθεση στο δικαίωμα στην ίδια τη ζωή!

Στο πρόταγμα «Όχι στην καύση! Οργάνωση-Αντίσταση-Αγώνας για το δικαίωμα στη ζωή!» συμπυκνώνεται η αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική-αντισυνδιαχειριστική φυσιογνωμία της ΛΑ-ΑΑΣ. Αποτελεί αιχμή και πρόταση πάλης προς το κίνημα. Με αυτό οφείλουμε να παρέμβουμε ακόμη πιο αποφασιστικά. Το πρόβλημα της καύσης δεν έχει ανοίξει ακόμη στην ολότητά του. Η ΛΑ-ΑΑΣ Βόλου πρέπει να ρίξει βάρος, προκειμένου να ανοίξει από πλευράς μας με έναν πιο ουσιαστικό τρόπο η κατεύθυνση αυτή, χωρίς ωστόσο να υποβαθμίζονται από τα πριν κινήσεις που αν και δε συνάδουν πλήρως με την άποψή της, παρόλα αυτά ενεργούν σε έναν κόσμο. Όπως για παράδειγμα το συλλαλητήριο που ετοιμάζουν για το Μάρτη, που θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά το ενδεχόμενο συμμετοχής και παρέμβασης σε αυτό.

Ομοίως θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τη συνέχιση του έργου για τη διάνοιξη της Καραμπατζάκη. Και η εκεί επιτροπή κατοίκων κινείται σε λογικές συνδιαχείρισης, κάνοντας προτάσεις για ανάπλαση-αναβάθμιση της περιοχής. Παρόλα αυτά, δείχνουν διάθεση να εναντιωθούν στους σχεδιασμούς του δήμου και αυτό δεν πρέπει να το προσπεράσουμε.

Για την ένταση της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής


Θα μπορούσε να πεις κανείς πως αυτό είναι ένα κεντρικό πολιτικό ζήτημα και όχι απαραίτητα τοπικό. Σε μια πόλη όμως όπως ο Βόλος, η όξυνση της κρατικής τρομοκρατίας και καταστολής σε τέτοιο βαθμό και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, δείχνει μια ποιοτική αναβάθμιση ή τουλάχιστον είναι κινήσεις που αποτελούν μια πρόβα μελλοντικών απαντήσεων από πλευράς κράτους, σε ενδεχόμενη φάση ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος της περιοχής.

Δύο κλούβες ΜΑΤ για τη διάνοιξη στην Καραμπατζάκη το Νοέμβρη και όργιο τρομοκρατίας με έξι διμοιρίες ΜΑΤ κι ελικόπτερο της αστυνομίας για την κατεδάφιση της ΤΕΡΜΙΤΑ το Γενάρη. Ποια ήταν η απάντηση της Αριστεράς; Καμία! Και έχουμε και εμείς μερίδιο ευθύνης. Διότι όταν δεν δίνεται σε τέτοιου είδους προκλήσεις απάντηση από τις Αριστερές δυνάμεις, όταν δεν ανοίγουμε τα ζητήματα στο λαό και τη νεολαία, αφήνουμε το πεδίο ελεύθερο για να καλύψει το κενό η αναρχοαυτονομία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται ιδιαίτερα για τη νεολαία.

Μέσα σε όλα, η ΛΑ-ΑΑΣ Βόλου θα πρέπει να συντονίσει παρεμβάσεις σε γειτονιές της πόλης για το ζήτημα των πλειστηριασμών, τη σύνδεση του αγώνα για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας με το δικαίωμα στη δουλειά και το μισθό, κόντρα στη λογική των συγκρούσεων για τη φωτογραφία στα ειρηνοδικεία. Τη σύνδεση με τη συνολική επίθεση. Όπως επίσης, βασική κατεύθυνση κατά τη γνώμη μου, οφείλει να είναι και η προσπάθεια για την εκ νέου σύνδεσή μας με εργαζόμενους και άνεργους της περιοχής.

Μπροστά μας έχουμε ένα νέο γύρο επίθεσης από τις δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Η ΛΑ-ΑΑΣ οφείλει να παλέψει με όλες τις δυνάμεις που διαθέτει για να ανοίξουν δρόμοι οργάνωσης, αντίστασης και διεκδίκησης της εργατικής τάξης και του λαού. Για αυτό και η οριστικοποίηση ημερομηνίας για το Πανελλαδικό Σώμα είναι επιτακτική.

Μ.Β.
ΛΑ-ΑΑΣ Βόλου