ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΙΣ 30 ΜΑΗ!
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, 10:00 π.μ.
Το νέο γύρο επίθεσης ετοιμάζουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και οι ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί ΕΕ-ΔΝΤ. Το κλείσιμο της 4ης αξιολόγησης και τα 88 προαπαιτούμενά της φέρνουν νέες ιδιωτικοποιήσεις, νέα δημοσιονομικά μέτρα, αναθεώρηση του «νόμου Κατσέλη», μείωση αναπηρικών επιδομάτων και προχώρημα των πλειστηριασμών. Σημαίνουν τη συνέχιση μιας ολόκληρης αντιλαϊκής επίθεσης που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια, που έχει ένταση και βάθος, έχει προδιαγράψει νέα μείωση συντάξεων και αύξηση φόρων και δεν πρόκειται να σταματήσει παρά μόνο μπροστά στην οργανωμένη πάλη του λαού!
Όσο και εάν προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει τον λαό ότι τα μνημόνια τελειώνουν δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια, ότι οι δεσμεύσεις και η επιτροπεία πάνε μέχρι το 2060! Και οι εξαγγελίες για «δίκαιη ανάπτυξη» και «επιστροφή στην κανονικότητα» έχουν μια προϋπόθεση: τη συνέχιση της επίθεσης στη ζωή και τη δουλειά των λαϊκών στρωμάτων, και παράλληλα το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και την ένταση των πολεμικών κινδύνων.
Και ενώ κυβέρνηση-κεφάλαιο-Ε.Ε.-ΔΝΤ αλωνίζουν και οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη να συγκροτήσουν τους αγώνες τους η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ προωθούν την ταξική υποταγή στο κεφάλαιο και την εργοδοσία, με τη λεγόμενη «Κοινωνική Συμμαχία» που συγκρότησαν με εργοδοτικούς και τεχνοκρατικούς φορείς (ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΤΕΕ κλπ). Το «μέτωπο» αυτό (που δεν είναι καινούριας έμπνευσης) σε καμία περίπτωση δεν εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων. Αλλά και πότε οι ξεπουλημένες αυτές ηγεσίες υπερασπίστηκαν τα συμφέροντα των εργαζομένων; Πάντα οι διακηρύξεις τους ήταν προσαρμοσμένες στις κυβερνητικές πολιτικές, στις επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου και των ξένων ιμπεριαλιστικών αφεντικών τους.
Παράλληλα, η απεργία πραγματοποιείται μέσα σε μια κατάσταση όπου δίπλα στην άγρια αντεργατική επίθεση ξετυλίγονται τα αμερικανοΝΑΤΟικά πολεμικά σχέδια στην Αν. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή, στο πλαίσιο του οξυμμένου ανταγωνισμού ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσίας. Ούτε τα Βαλκάνια, ούτε η Κύπρος και τα ελληνοτουρκικά είναι «έξω απ’ το κάδρο». Πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση δίνει «γη και ύδωρ» στους αμερικανούς φονιάδες και εμπλέκει τη χώρα και το λαό μας, στα σχέδια τους και σε σοβαρούς κινδύνους.
Η σημερινή κατάσταση του εργατικού κινήματος απέχει πολύ απ’ τις πραγματικές ανάγκες. Η κυρίαρχη συνδικαλιστική πολιτική με την αποδιοργάνωση που έχει φέρει, φρενάρει την δυνατότητα του λαού να εκδηλώσει αγωνιστικά την οργή του. Όμως αυτό το μπλοκάρισμα πρέπει να δώσει τη θέση του στην αντίσταση, τη διεκδίκηση και την εμπιστοσύνη στον αγώνα. Οι δυνάμεις του αγωνιστικού κινήματος είναι ανάγκη να εντείνουν τις προσπάθειες τους και να συμβάλλουν στην κινητοποίηση των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας. Η μη συμμετοχή στην απεργία, δήθεν από «ταξική σκοπιά», που ακούγεται από κάποιες πλευρές, είναι στην πραγματικότητα «αναχώρηση» από τις δυσκολίες της ταξικής πάλης και απεργοσπαστισμός.
Ο λαός και η εργατικής τάξη, ιδιαίτερα σήμερα πού το σύστημα χτυπά το δικαίωμα στην απεργία ψηφίζοντας τον αντι-συνδικαλιστικό νόμο, δεν πρέπει να χαρίσουν την απεργία στις 30 Μάη στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Πρέπει να δώσουν το δικό τους στίγμα, να προβάλουν τα δικά τους αιτήματα, τη δικιά τους ανεξάρτητη πολιτική!!
Μόνο με τους μαζικούς, μαχητικούς, παλλαϊκούς αγώνες στην κατεύθυνση ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος, μπορούν οι εργαζόμενοι να ανατρέψουν την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-κεφαλαίου–ΕΕ–ΔΝΤ.
