1. Η κίνησή μας αυτό το διάστημα προσπάθησε να θέσει στο λαό της πόλης την αναγκαιότητα οικοδόμησης αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Αυτή η «μονομέρεια» προέκυψε από τις ίδιες τις εξελίξεις (στη Συρία, την Παλαιστίνη, τα ελληνοτουρκικά, τα Βαλκάνια), οι οποίες ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνες. Μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι η επιλογή κίνησης σ' αυτή την κατεύθυνση, επιλογή που απέρρεε και από τις κεντρικές τοποθετήσεις της ΛΑ-ΑΑΣ, πατούσε στην πραγματικότητα και έδινε (ή καλύτερα προσπαθούσε να δώσει) απαντήσεις στις έντονες ανησυχίες του λαού.
2. Η αντιπολεμική - αντιιμπεριαλιστική πάλη στοχεύει βέβαια στο να απαντήσει στο ζήτημα του πολέμου και της ειρήνης, δηλαδή στο ζήτημα της ίδιας της ζωής του λαού (πρώτιστο καθήκον). Παράλληλα όμως, και μέσα από αυτήν την στόχευση, αποτελεί και όρο συγκρότησης του λαού (πολιτικής, ιδεολογικής και εργαλείων πάλης) ενάντια στην αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές. Μ’ αυτή την έννοια πρέπει να δημιουργεί όρους αυτόνομης και αντιπαραθετικής προς το σύστημα συγκρότησης του λαού. Θεωρούμε ότι οι πανελλαδικές αποφάσεις της ΛΑ-ΑΑΣ που αναφέρονται στις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή, στα Βαλκάνια και στα Ελληνοτουρκικά, και οι οποίες αποτέλεσαν και το πολιτικό πλαίσιο με το οποίο έδρασε και το τοπικό μας Σχήμα, μας έδωσαν τη δυνατότητα να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση.
3. Οι πολιτικές αποφάσεις βέβαια δεν αρκούν, ή καλύτερα παίρνονται για να προβάλλονται στο λαό (στο μέτρο των δυνατοτήτων μας) σαν πολιτικές προτάσεις κίνησης και δράσης, και αυτό πρωτίστως είναι ευθύνη των Σχημάτων μας. Μ’ αυτή τη λογική κινηθήκαμε και πήραμε πρωτοβουλίες, χωρίς να λείπουν κάποιες αδυναμίες και καθυστερήσεις.
4. Ακόμη κινηθήκαμε με μια αντίληψη για «την κοινή δράση και το συντονισμό -για συγκεκριμένα κάθε φορά ζητήματα- (έτσι ώστε) να ανοίγουμε με τη πολιτική και την πρακτική της ΛΑ-ΑΑΣ τον δρόμο της προσέλκυσης δυνάμεων στο μαζικό αγώνα και της συσπείρωσης νέων δυνάμεων γύρω της», όπως αναφέρεται και στην τελευταία πολιτική απόφαση της 2ης Πανελλαδικής Σύσκεψης.
5. Έτσι συνοπτικά κινηθήκαμε ως εξής:
- Στις 22/2 κάναμε σύσκεψη με περιεχόμενο κυρίως την όξυνση των ελληνοτουρκικών, ύστερα από σχετικό δημόσιο κάλεσμα της ΛΑ-ΑΑΣ. Συμμετείχε το ΠΕΛΟΤΟ (τοπική συλλογικότητα) και αρκετός κόσμος από νεολαία. Έγινε καλή συζήτηση, υπήρξε γενική συμφωνία στο πολιτικό πλαίσιο, καθώς και για τη διοργάνωση αντιπολεμικού συλλαλητηρίου, χωρίς να συμφωνηθεί κοινή ανακοίνωση. Στις 13/3 έγινε νέα σύσκεψη, όπου ενώ επιβεβαιώθηκε η πολιτική συμφωνία, εκφράστηκαν κάποιοι προβληματισμοί από το ΠΕΛΟΤΟ για την πιθανή συμμετοχή και άλλων δυνάμεων στη διαδήλωση (π.χ. ΛΑΕ). Οι προβληματισμοί αυτοί κατέληξαν τελικά τις επόμενες ημέρες σε υπαναχώρηση από την αρχική τους θέση και σε απόφαση μη συμμετοχής στο συλλαλητήριο. Η ΛΑ-ΑΑΣ προχώρησε μόνη της σε παρεμβάσεις προπαγάνδισης στο κέντρο και σε εργασιακούς χώρους -με ποιο σημαντική τη μαζική πικετοφορία στις 17/3- καλώντας σε πορεία στις 24/3, που όμως δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει λόγω συνεχούς, δυνατής βροχής.
- Στις 14/4 αμέσως μετά την πυραυλική επίθεση ΗΠΑ-Αγγλίας-Γαλλίας στη Συρία, κάναμε παρέμβαση στην κεντρική πλατεία, με προκήρυξη, πανό και ντουντούκα. Στη συνέλευση που έγινε δύο μέρες μετά, πάρθηκε απόφαση για συνέχιση των αντιπολεμικών-αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων.
- Στις 19/4 έγινε πορεία στην οποία συμμετείχε και το ΠΕΛΟΤΟ. Ήταν μια πορεία μαχητική (κυρίως από την πλευρά της ΛΑ-ΑΑΣ) αρκετών δεκάδων αγωνιστών, ικανοποιητική για τα δεδομένα της πόλης και της περιόδου. Στις 28/4 έγινε εκδήλωση-συζήτηση της ΛΑ-ΑΑΣ με θέμα «Οι επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας και η ανάγκη αντιπολεμικού–αντιιμπεριαλιστικού κινήματος». Η μαζικότητα δεν μας ικανοποίησε, ενώ αντίθετα η συζήτηση είχε θετικό αποτέλεσμα.
- Στις 15/5 πραγματοποιήσαμε άμεση απάντηση στη σφαγή της Γάζας, με συγκέντρωση στην κεντρική Πλατεία, με δεκάδες αγωνιστές να φωνάζουν συνθήματα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και καταγγελίας των σιωνιστών και των ιμπεριαλιστών. Η νέα συγκέντρωση που κάναμε στις 18/5 με κάλεσμα συμμετοχής και άλλων συλλογικοτήτων, δεν είχε ανταπόκριση, με αποτέλεσμα να είναι κατώτερη της προηγούμενης.
6. Μια σημαντική παρατήρηση είναι ότι, εκτός από κάποια περιορισμένη κίνηση του ΠΑΜΕ (χωρίς όμως ανάληψη ευθύνης για ανάπτυξη κινήματος μέσα από συνεχείς δράσεις) και κάποια προεκλογική παρέμβαση της ΚΝΕ με αναφορά τις φοιτητικές εκλογές, δεν υπήρξε καμία αντιπολεμική κίνηση άλλης οργάνωσης, συνδικαλιστικού σχήματος ή σωματείου. Μια πολύ αρνητική κατάσταση, μέσα στην οποία αναδεικνύεται ακόμη πιο πολύ η αναγκαιότητα έντασης των προσπαθειών από την πλευρά της ΛΑ-ΑΑΣ.
7. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο ήταν κατανοητό το ότι οι κινητοποιήσεις μας δεν μπόρεσαν να πλαισιωθούν από ευρύτερο κόσμο (κυρίως εργαζόμενους) και να ξεπεράσουν τα δεδομένα που έχει κατακτήσει η ΛΑ-ΑΑΣ το τελευταίο διάστημα και τα οποία καθόλου ευκαταφρόνητα δεν είναι. Θεωρούμε όμως ότι σίγουρα εκφράσαμε τις μπλοκαρισμένες διαθέσεις πολύ περισσότερου κόσμου και προσθέσαμε κάποιους -μικρούς έστω- όρους ανάπτυξης αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Επίσης ενισχύσαμε και κάναμε ακόμη πιο διακριτή την πολιτική κατεύθυνση της ΛΑ-ΑΑΣ, η οποία αποτελεί πλέον μια αναγνωρίσιμη δύναμη στην πόλη, καθώς πέρα από την όποια κίνηση του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ με τα δικά του πάντα χαρακτηριστικά, είναι η μόνη δύναμη που αναλαμβάνει κινηματικές πρωτοβουλίες.
8. Θα πρέπει να τονιστεί ότι, ιδιαίτερα σε μια περιοχή σαν τη Θράκη, όπου λόγω της μειονότητας οι εξελίξεις στην περιοχή της Μ. Ανατολής, αλλά και τα «εθνικά ζητήματα» ανοίγουν με αρκετά διαφορετικούς όρους, η παρέμβαση και η τοποθέτησή μας σ’ αυτά τα ζητήματα αποκτά άλλη βαρύτητα. Εδώ παρουσιάζεται έντονα μπροστά μας η επίδραση του ελληνικού εθνικισμού, των «εθνικών κινδύνων» και της εθνικής ομοψυχίας. Παράλληλα και η επίδραση της τούρκικης προπαγάνδας, η αντίληψη της «μητέρας πατρίδας». Και μαζί και ο φόβος για τον κίνδυνο ενός πολέμου, η αβεβαιότητα για το μέλλον, το μούδιασμα μπροστά στις εξελίξεις, όπως και η έντονη ανησυχία στη μειονότητα για το τι θα φέρει η ελληνοτουρκική ένταση στην καθημερινότητά τους, αφού έχουν ζήσει απειλές, κυνηγητά και περιορισμούς σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Σε αυτές τις συνθήκες η πολιτική μας κατεύθυνση δεν μπορεί να αφήνει και το παραμικρό περιθώριο παρερμηνείας για «ανοχή» ή «δικαιολόγηση» της στάσης καμίας αστικής τάξης και φυσικά του ιμπεριαλισμού. Η απαγκίστρωση των συνειδήσεων από τα αφηγήματα των αστικών τάξεων και την εθνική ομοψυχία που επικαλούνται, και η καταγγελία κάθε ενέργειας που λειτουργεί ως πυροδότης της αντιπαράθεσης, είναι απαράβατος όρος για την προώθηση της λαϊκής υπόθεσης στην περιοχή. Η συγκρότηση πάνω στο πολιτικό αίτημα «όχι στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό - καμιά θυσία στο βωμό ιμπεριαλιστικών και αντιδραστικών σχεδίων – αλληλεγγύη των λαών - υπεράσπιση των μειονοτήτων», είναι πλέον όρος ζωής και συνοχής του λαού και της εργατικής τάξης. Η ΛΑ-ΑΑΣ δεν μπορεί παρά να προωθήσει την ταξική ενότητα και τη φιλία των λαών, την ώρα που η κυρίαρχη Αριστερά τάσσεται με το εθνικό αφήγημα της αστικής τάξης.
9. Η επαφή μας με τον κόσμο, μας δίνει κάποια δεδομένα για την περίοδο. Το κλίμα δεν ήταν φυσικά και το πιο ευνοϊκό, σαν αποτέλεσμα του γενικού «καθίσματος» των κινηματικών διαδικασιών. Οι συνθήκες δεν ευνοούν μαζική κίνηση κόσμου, όπως είδαμε παλιά σε ανάλογες περιπτώσεις. Δε συναντήσαμε συγκροτημένη εθνικιστική αντίληψη όπως ίσως να περιμέναμε. Σίγουρα υπάρχει «πατριωτικό αίσθημα» κυρίως στα ελληνοτουρκικά, αλλά αντιληφθήκαμε ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός, κάτι που δημιουργεί προϋποθέσεις να ακουστεί η άποψή μας. Διαπιστώθηκε η διάθεση για έκφραση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό ιδιαίτερα στους κόλπους της Μειονότητας. Φυσικά οφείλουμε να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας με το λαό, να γνωρίζουμε καλύτερα τι σκέφτεται, τι αισθάνεται, που προβληματίζεται, για να κάνουμε τις ανάλογες παρεμβάσεις ώστε να τονώσουμε την εμπιστοσύνη του στο κίνημα και τις ίδιες τις δυνάμεις του.
10. Θεωρούμε απαραίτητη τη διεύρυνση των αγωνιστών που θα ενισχύσουν έμπρακτα και θα αναλάβουν ευθύνες για την ανάπτυξη αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζονται και από τη ΛΑ-ΑΑΣ μεγαλύτερες προσπάθειες. Να παλέψουμε, να κοπιάσουμε να διευρύνουμε την απεύθυνσή μας, να πείσουμε κόσμο, να τον κινητοποιήσουμε. Αναγκαίες οι συσκέψεις, μαζώξεις, παρεμβάσεις σε χώρους όπου μπορεί να αναπτυχθεί συζήτηση κλπ. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να είναι και η στάση μας στο δρόμο, να αναδεικνύει την πίστη μας στον αγώνα, την αποφασιστικότητα μας. Να είναι ζωντανή, δυναμική, αποφασιστική, μαζική, με πλατιά χαρακτηριστικά και απεύθυνση στον κόσμο. Να ενισχύσουμε τα «κινηματικά μας αντανακλαστικά», γιατί κάποιος πιο ευρύς κόσμος αναζητά σε περιπτώσεις σοβαρών εξελίξεων (όπως η σφαγή των Παλαιστινίων, και η επίθεση στη Συρία) τρόπους αγωνιστικής έκφρασης της αλληλεγγύης ή των ανησυχιών του.
11. Η συμπόρευση πολιτικών δυνάμεων στο δρόμο της αντιπολεμικής αντιιμπεριαλιστικής πάλης είναι μια απαίτηση της περιόδου και θα διευκόλυνε τη συμμετοχή και άλλου κόσμου. Μια προηγούμενη περίοδο λόγω σωστής αντίληψη και καλών (υπέρ μας) συσχετισμών, είχαμε κατορθώσει να πετύχουμε αντίστοιχη συμπόρευση με θετικά αποτελέσματα (και όχι μόνο στα αντιιμπεριαλιστικά). Η διαλυτική κατάσταση σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο που επικρατεί στην λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά, έχει περιορίσει κατά πολύ τη δυνατότητα κοινής δράσης στην πόλη μας. Οι μοναδικές δυνάμεις απεύθυνσης είναι το ΠΕΛΟΤΟ, που έχει μια διάθεση για συμμετοχή στην κίνηση, με διαφορετική όμως αντίληψη σε αρκετά ζητήματα, καθώς και η ΑΡΑΝ, που βρίσκεται σε κατάσταση αποσυγκρότησης και με καμιά διάθεση κινηματικής παρουσίας. Με το ΠΕΛΟΤΟ καταφέραμε κάποιες από κοινού δράσεις όπως αναφέρθηκε, εκφράστηκαν προβληματικές, για παράδειγμα σε ζητήματα συνθηματολογίας λόγω διαφορετικών προσεγγίσεων, αλλά θεωρούμε ότι τα βήματα που έχουν γίνει είναι προς μια θετική κατεύθυνση. Η ΛΑ-ΑΑΣ πρέπει να συνεχίσει στη λογική και πρακτική της κοινής δράσης και της δημιουργίας αντιστάσεων, προσπαθώντας να διερευνήσει και να διευρύνει το πεδίο της απεύθυνσης τόσο σε σχήματα, συλλογικότητες, σωματεία, όσο και σε μεμονωμένους αγωνιστές. Φυσικά αυτή η προσπάθεια δεν πρέπει να μπλοκάρει (και δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα) την αυτόνομη δράση της ΛΑ-ΑΑΣ, την ολοκλήρωση των πρωτοβουλιών της και την αυτόνομη προβολή του πολιτικού της λόγου, απαραίτητα στοιχεία για το σωστό πολιτικό προσανατολισμό του κινήματος και την ενίσχυση της κατεύθυνσης της αναμέτρησης με το σύστημα και όχι του συμβιβασμού.
12. Το προηγούμενο διάστημα λόγω της ίδιας της πραγματικότητας επικεντρώσαμε στην αντιιμπεριαλιστική διάσταση της πάλης μας. Παρόλα αυτά κρίνουμε απαραίτητη την κίνησή μας και γύρω από ζητήματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της επίθεσης που βιώνει λαός μας, όχι μόνο σαν αναγκαίου άξονα πάλης, αλλά και επειδή η ενίσχυση της αντίστασης και διεκδίκησης του λαού, είναι απαραίτητος όρος και για την ενίσχυση της αντιπολεμικής και αντιιμπεριαλιστικής του πάλης. Η συμμετοχή μας στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση είχε τέτοια χαρακτηριστικά, αλλά δεν αρκεί και πρέπει να εμπλουτιστεί, όπως ήδη έχουμε αποφασίσει σα συνέλευση.
Μάης 2018
Συνέλευση ΛΑ-ΑΑΣ Ξάνθης
