Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019

ΣΧΟΛΙΟ: Τα αντάρτικα τραγούδια δεν είναι ιδιοκτησία κανενός! Είναι κοινό κτήμα του λαού μας

Την Πέμπτη στις 14 του Φλεβάρη λάβαμε από την ΛΑ-ΑΑΣ Θεσσαλονίκης το βίντεο με το φιλμάκι που επιμελήθηκαν μέλη της Συνεργασίας για την εκδήλωσή της με θέμα «Εργατικό τραγούδι και λαϊκό κίνημα». Ενώ ακόμη ήταν στη φάση της επεξεργασίας το βίντεο αποκλείστηκε από το Youtube γιατί για όλα τα τραγούδια του φιλμ υπάρχουν ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων. Παράλληλα για τρία από αυτά υπήρξε «παγκόσμιος αποκλεισμός»: Εργατικό τραγούδι και λαϊκό κίνημα. Πρόκειται για τα τραγούδια του μουσικοσυνθέτη Θάνου Μικρούτσικου «Ο φασισμός» και «Έτσι πρέπει να γίνει» καθώς και για τα «Μαύρα Κοράκια» τα οποία ακούγονται με τη φωνή της Μαρίας Δημητριάδη, της Αφροδίτης Μάνου και χορωδίας. Η εταιρεία που εγείρει τα δικαιώματα και επιβάλει την απαγόρευση λέγεται Digital Minds Ltd-srav.

Την επόμενη μέρα μας ήρθε παρόμοια «ενημέρωση» με παράλληλο «παγκόσμιο αποκλεισμό» για το βίντεο, επίσης από ανάλογη εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, Για την αντιστασιακή εφημερίδα «Ελευθερία» της Θεσσαλονίκης στη Κατοχή , το οποίο είχε αναρτηθεί από τις 23 Οκτωβρίου. Το τραγούδι που προκάλεσε τον… παγκόσμιο αποκλεισμό ήταν ο «Ύμνος του ΕΑΜ»!!! Και πάλι τραγουδισμένο από την Μαρία Δημητριάδη, την Αφροδίτη Μάνου και χορωδία, και πάλι από την ίδια εταιρεία!
Αν και κατανοούμε το ζήτημα με τα πνευματικά δικαιώματα και την ανάγκη υπεράσπισης του όποιου εισοδήματος των δημιουργών και των συντελεστών, δεν κατανοούμε όμως τη χρησιμοποίησή τους για αποκλεισμούς τέτοιου είδους, για τραγούδια που έχουν ταυτιστεί με το λαϊκό κίνημα, που ακούγονται σε εκδηλώσεις και διαδηλώσεις, όταν χρησιμοποιούνται από συλλογικότητες του κινήματος και της Αριστεράς.

Αυτό όμως που δεν αποδεχόμαστε σε καμιά περίπτωση είναι η διεκδίκηση οποιουδήποτε δικαιώματος για τα αντάρτικα τραγούδια, όπως και για άλλα του δικού μας αλλά και του διεθνούς εργατικού, λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος. Είτε από εταιρείες είτε από τραγουδιστές. Ποιος τους τα… κληροδότησε; Δεν αποτελούν αυτά πολυτραγουδισμένη μουσική αγωνιστική παράδοση του λαού μας, η οποία είναι κοινό κτήμα του; Από που αντλούν το δικαίωμα να αποκλείουν την χρήση τους και, μάλιστα, σε παραγωγές που τιμούν αυτή την μεγάλη αγωνιστική παράδοση;

Τραγούδια του αγώνα που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν από το λαό μας σε περιόδους που αυτός αντιστεκόταν μαζικά και ένοπλα χύνοντας άφθονο αίμα κατά του φασισμού και της γερμανικής κατοχής, τραγούδια που όποιος τα έλεγε, τα έπαιζε και τα άκουγε μέχρι και αρκετά πρόσφατα τον οδηγούσαν στη φυλακή δεν ανήκουν σε κανένα καλλιτέχνη και πολύ περισσότερο σε καμιά εταιρεία εκμετάλλευσής τους. Ανήκουν στο λαό, στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και εμείς όπως δεν αναγνωρίσαμε την απαγόρευσή τους από το μετεμφυλιακό καθεστώς και τη χούντα, αλλά και των πρώτων χρόνων της «μεταπολίτευσης» δεν αναγνωρίζουμε «δικαίωμα» απαγόρευσης σε κανέναν όψιμο "ιδιοκτήτη" τους!

Τα βίντεο αποκαταστάθηκαν και ανέβηκαν ξανά εδώ:

Εργατικό τραγούδι και λαϊκό κίνημα (βίντεο)

Για την αντιστασιακή εφημερίδα «Ελευθερία» της Θεσσαλονίκης στη Κατοχή