ΠΑΤΡΑ 15/12/2013, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ

Ο σύλλογος εμποροϋπαλλήλων Πάτρας και ο εμπορικός σύλλογος της πόλης οργάνωσαν κινητοποιήσεις απέναντι στο νόμο της κυβέρνησης που καταργεί την κυριακάτικη αργία. Ο σύλλογος εμποροϋπαλλήλων ήταν το μόνο σωματείο σε όλη την Ελλάδα που πήρε απόφαση για απεργία, ενώ αντίστοιχα ο εμπορικός σύλλογος αποφάσισε τα καταστήματα να παραμείνουν κλειστά. Στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν εργαζόμενοι, έμποροι, φοιτητές και άνεργοι, όπως επίσης και μέλη πολιτικών οργανώσεων της αριστεράς. Αυτό ήταν το δεύτερο επεισόδιο στην προσπάθεια να καταργηθεί η κυριακάτικη αργία, καθώς ανάλογες κινητοποιήσεις έγιναν και στις αρχές του Νοέμβρη.
Φίλοι και μέλη της Λαϊκής Αντίστασης - Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας βοηθήσαμε στην περιφρούρηση του αγώνα, καθώς κάποια καταστήματα, κυρίως τα super-markets και οι μεγάλες επιχειρήσεις, άνοιξαν για να λειτουργήσουν κανονικά. Ενημερώσαμε τους εργαζόμενους των καταστημάτων, όπως επίσης και τους περαστικούς για τα αιτήματα της απεργίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξε μια μικρή ένταση, όπως για παράδειγμα όταν κλήθηκε η αστυνομία έξω από το κατάστημα SEPHORA, όπου βρισκόμασταν κι εμείς, για να τρομοκρατήσει τον κόσμο. Στο πλαίσιο της παρέμβασή μας μοιράστηκε η ακόλουθη προκήρυξη:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ

Με νόμο για τους κανόνες ρύθμισης της αγοράς προϊόντων και παροχής υπηρεσιών (ν.4177/2013) που η κυβέρνηση ψήφισε το καλοκαίρι μέσα σε όλα τα άλλα βάζει σε εφαρμογή την λειτουργία των καταστημάτων και τις Κυριακές. Το μέτρο εφαρμόστηκε για πρώτη φορά την 3η Νοέμβρη του '13. Τα καταστήματα θα μένουν ανοιχτά τις πρώτες Κυριακές των τεσσάρων περιόδων των εκπτώσεων (Ιανουαρίου, Μαΐου, Ιουλίου και Νοεμβρίου) όπως επίσης τις δύο Κυριακές πριν την ημέρα των Χριστουγέννων και την Κυριακή των Βαΐων.
Επτά Κυριακές επιπλέων θα μένουν τα καταστήματα ανοιχτά από εδώ και πέρα, όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Ο νόμος προβλέπει την λειτουργία των καταστημάτων και άλλες Κυριακές που θα επιλέγονται από τις Περιφέρειες π.χ. στη Θεσσαλονίκη οι Κυριακές από επτά έγιναν δέκα! Μετά την απελευθέρωση του ωραρίου η κατάργηση των αργιών έρχεται με τη σειρά της να χτυπήσει το δικαίωμα στην αργία και το ρεπό αλλά και αυτό της εργασίας.
Την ίδια στιγμή που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας χτυπιέται με τον πιο βάρβαρο τρόπο και βλέπει το εισόδημά του να συρρικνώνεται η κυβέρνηση κάνει λόγο για ανταγωνιστικότητα και μείωση τιμών με αυτές τις αλλαγές στο εμπόριο. Το ζήτημα δεν είναι αν ο «καταναλωτής» χρειάζεται μια επιπλέον μέρα για να ψωνίσει, όταν με το ζόρι τα βγάζει πέρα με τις βασικές του ανάγκες, αλλά με ποιο τρόπο οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις και τα μονοπώλια θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν το δικό τους μερίδιο στην αγορά και να κυριαρχήσουν σε αυτή εις βάρος του μικροέμπορα.

Το μεγαλύτερο μέρος της επίθεσης πέφτει στους εργαζόμενους που θα αντιμετωπίσουν την ανεργία και την εντατικοποίηση στο χώρο εργασίας. Το κλείσιμο των μικρών καταστημάτων και οι δυσκολίες λειτουργίας αυτών έχει σαν αποτέλεσμα την απόλυση και την ανεργία. Από την άλλη οι επιχειρήσεις που θα λειτουργούν με το νέο καθεστώς των κυριακάτικων αργιών (που από 7 μπορεί να φτάσουν στις 52) θα δουλεύουν ήλιο με ήλιο με εργαζόμενους λάστιχο που δεν θα έχουν σταθερή μέρα ανάπαυσης. Σε ένα χώρο που οι ατομικές συμβάσεις εργασίας με μισθούς πείνας κυριαρχούν και η πλήρης απασχόληση χτυπιέται. Σε όσες χώρες εφαρμόστηκε αντίστοιχο μέτρο (Αυστρία, Ολλανδία, Γερμανία, κ.α.) τα αποτελέσματα τόσο για τα μικρομάγαζα όσο και για τους εργαζομένους ήταν καταστροφικά.
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμάτι της αντιλαϊκής - αντεργατικής επίθεσης της κυβέρνησης που με τις οδηγίες των ντόπιων και ξένων αφεντικών ξεριζώνει δικαιώματα και κατακτήσεις που ο λαός κέρδισε μέσα από σκληρούς αγώνες. Η απελευθέρωση των απολύσεων, τα απελευθερωμένα ωράρια λάστιχο, οι μειώσεις μισθών, οι νέα φορομπηξία και ένα σορό άλλες αντιδραστικές αλλαγές κάθονται σαν βάρη στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων.
Η υπεράσπιση της αργίας της Κυριακής, της σταθερής μέρας ανάπαυσης, πάει πλάι-πλάι με την υπεράσπιση της σταθερής και μόνιμης δουλειάς, της ασφάλισης και της περίθαλψης, δεν είναι υπόθεση μόνο των εμποροϋπαλλήλων και των μικροϊδιοκτητών. Ο αγώνας για να μην περάσει αυτός ο αντεργατικός νόμος είναι μέρος του αγώνα χιλιάδων εργαζομένων για το δικαίωμα στη δουλειά.
Να μπλοκάρουμε τις επιλογές της μεγαλοαστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ΔΝΤ που φτωχοποιούν τα μεσαία στρώματα, ετοιμάζουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα και μετατρέπουν τη χώρα σε ειδική οικονομική ζώνη.
Να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις και να οικοδομήσουμε παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής ενάντια στις πολιτικές της φτώχιας τις ανεργίας και της εκμετάλλευσης.

ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ