Η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις απαιτήσεις των τροϊκανών ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου, προετοιμάζει το έδαφος για νέες απολύσεις στο δημόσιο.
Με μέσο την κακόφημη πια αξιολόγηση και τον δήθεν έλεγχο των συμβάσεων αορίστου χρόνου στους εργαζόμενους στους Δήμους βάζει στο στόχαστρο αυτή τη φορά τους εργαζόμενους στου ΟΤΑ, στους χώρους περίθαλψης και σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμούς.
Παρά τη συνεχή, έντονη και οργανωμένη προπαγάνδα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ που τη στηρίζουν ότι τάχα με τα μέτρα αυτά προσπαθεί να «εξυγιάνει» και να «καθαρίσει» το Δημόσιο από τους ανάξιους και τεμπέληδες, οι εργαζόμενοι και ο λαός ξέρουν πολύ καλά τη στόχευση αυτής της αντιδραστικής επίθεσης.
Οι στόχοι αυτοί δεν αφορούν μόνο και κυρίως την εξοικονόμηση χρημάτων αλλά η κυβέρνηση επιδιώκει να ξηλώσει και τον τελευταίο θύλακα μόνιμης και σταθερής δουλειάς στην κοινωνία, καταργώντας τη μονιμότητα στο δημόσιο και επιβάλλοντας και στο χώρο αυτό ελαστικές σχέσεις εργασίας.
1. Να απολύσει χιλιάδες εργαζόμενους και
2. Να τρομοκρατήσει το προσωπικό που θα παραμείνει για να περάσει εύκολα η επίθεση στους μισθούς, την ασφάλιση-περίθαλψη και την καθημερινή εργασιακή τρομοκρατία.
3. Ταυτόχρονα, να κάνει ακόμα πιο ελαστικές και «μεσαιωνικές» τις εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα, «απελευθερώνοντας» το τοπίο από «κακές εξαιρέσεις».
4. Να διαλύσει μια σειρά δημόσιες υπηρεσίες και δομές που συνοδεύονται από κατακτήσεις κοινωνικού χαρακτήρα που κερδήθηκαν με σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες των εργαζομένων. Έτσι, Τρόικα, κεφάλαιο και κυβέρνηση θα προχωρήσουν πιο γοργά στο κλείσιμο νοσοκομείων, δομών πρόνοιας και εξυπηρέτησης των πολιτών.
5. Τέλος, να δώσει ένα ισχυρό χτύπημα σ’ εκείνο το κομμάτι των εργαζόμενων (δημόσιοι υπάλληλοι) που είχαν μια σχετική εργασιακή ενοποίηση, μια υπαρκτή συνδικαλιστική (έστω και γραφειοκρατική) δομή και μια κρίσιμη μαζικότητα. Να συνδυάσει αυτό το χτύπημα με τον ουσιαστικό περιορισμό-κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία, που προωθείται αλλά και των υπόλοιπων εργασιακών δικαιωμάτων.
Ειδικότερα, στους ΟΤΑ με τον δήθεν επανέλεγχο των συμβάσεων αορίστου χρόνου η κυβέρνηση υλοποιεί τη δέσμευσή της προς τους ιμπεριαλιστές ότι θα απολύσει τους εργαζόμενους με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου (πρώτο μεσοπρόθεσμο).
Στα νοσοκομεία, στην περίθαλψη γενικά και σ’ άλλες υπηρεσίες του δημοσίου, η αξιολόγηση χρησιμοποιείται για να βρεθεί το 15% των «ανεπαρκών υπαλλήλων» όπως προβλέπουν οι ποσοστώσεις του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Με όλα τα προηγούμενα η κυβέρνηση στοχοποιεί τους εργαζόμενους για να συμπληρώσεις τις 6.500 απολύσεις σε πρώτη φάση αλλά και να γεμίσει τη δεξαμενή για τις μελλοντικές διαθεσιμότητες-απολύσεις.
Απέναντι στο νέο γύρο της επίθεσης που γκρεμίζει το πιο στοιχειώδες δικαίωμα, το δικαίωμα στη δουλειά εντείνοντας την εξαθλίωση και τη φτώχεια για τους εργαζόμενους και το λαό και αυξάνοντας τα κέρδη και τα οφέλη για τους ιμπεριαλιστές, το κεφάλαιο και το κράτος τους οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους.
Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ δεν πρέπει να γίνουν θεατές, παρακολουθώντας τους εννέα δημάρχους που αρνούνται να δώσουν στοιχεία και φακέλους εργαζομένων στο Μητσοτάκη.
Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία και σε άλλους χώρους του δημοσίου δεν αρκεί να απέχουν από τις διαδικασίες αξιολόγησης γιατί έτσι δίνουν μια μάχη σε ατομικό επίπεδο, που μπορεί να χτυπηθεί από την κυβέρνηση, όπως έδειξε η εμπειρία από τον ελιγμό της κυβέρνησης να παρακάμψει τη μαζική αποχή των εργαζομένων από την «αυτοαξιολόγηση» ή καλύτερα το «αποφασίζουμε και διατάζουμε» για την «αυτοαξιολόγηση» στους εκπαιδευτικούς. Ούτε πρέπει οι εργαζόμενοι να στηρίζουν τις ελπίδες για να μη χάσουν τη δουλειά τους στην «καλή θέληση» των μεγαλοδιευθυντών που την κρίσιμη ώρα θα εφαρμόσουν το νόμο (είναι ελάχιστες και φωτεινές εξαιρέσεις αυτών που παραιτήθηκαν για να μην εφαρμόσουν τους αντεργατικούς νόμους).
Οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να αποκαλύψουν, να ξεπεράσουν και να βάλουν στην άκρη τις μεσοβέζικες και συμβιβαστικές πολιτικές της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ και των επιμέρους ομοσπονδιών. Όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες, παρά τις πιέσεις που δέχονται από τη βάση λειτουργούν υπονομευτικά στον αγώνα των εργαζομένων. Σ’ αυτή την κατάσταση που το δικαίωμα της απεργίας χτυπιέται ανοιχτά από το σύστημα κάνουν ό,τι μπορούν για να απαξιώσουν την απεργία, την πραγματική δύναμη των εργαζομένων.
Αν η απεργία είναι «μάταιος
δρόμος», γιατί το σύστημα προωθεί την κατάργησή της;
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες
Η ανάγκη προετοιμασίας ενός ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ με διάρκεια και προοπτική είναι ο πραγματικός δρόμος για την υπεράσπιση της δουλειάς μας και των κατακτήσεών μας. Ένας αγώνας που θα υπηρετεί και τη γενικότερη ανάγκη ενός λαϊκού ξεσηκωμού για την ανατροπή της σύγχρονης βαρβαρότητας.
Μακριά από λογικές της ανάθεσης σ’ άλλους του αγώνα μας, μακριά από τις εκλογικές αυταπάτες που καλλιεργούν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, μακριά από τις κομματικές φιέστες, όπως αυτή της 1ης Νοέμβρη του ΠΑΜΕ. Μακριά, τελικά, από τις λογικές και πρακτικές της ηττοπάθειας και μοιρολατρίας να σηκώσουμε το βάρος και την ευθύνη που μας αναλογεί.
Κάθε σωματείο, κάθε μαχόμενη συλλογικότητα, κάθε συνάδελφος που ασφυκτιά μέσα σ’ αυτή την καταθλιπτική σιγή νεκροταφείου δικαιωμάτων να μπουν μπροστά και να οργανώσουν τον αγώνα μέσα από γενικές συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς.
Σ’ ένα περιβάλλον τόσο σκληρό, δεν υπάρχουν περιθώρια αναμονής ούτε αυταπάτης ότι κάποιοι θα τη γλιτώσουν.
Ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής τρόικας-κεφαλαίου-κυβέρνησης
Ανατροπή του ν. 4250 για την αξιολόγηση
Όχι σε απολύσεις-διάθεση-κινητικότητα
Όχι στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ στις ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ
Μόνιμη και σταθερή δουλειά, ασφάλιση-δωρεάν περίθαλψη για όλους
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις
Οκτώβρης 2014
