«Το Μνημόνιο καταργείται ζήτω το νέο Πρόγραμμα
Η τρόικα καταργείται, ζήτω η ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ… και ο ΟΟΣΑ»
Παιγνίδι με τις λέξεις και το χαρτί της «σκληρής διαπραγμάτευσης» παίζει η κυβέρνηση, για να μην προσγειώσει απότομα τους ψηφοφόρους της στη σκληρή πραγματικότητα. Με την υπερψήφιση Παυλόπουλου για την Προεδρία, επιχειρεί επιπρόσθετα να διαμορφώσει ισορροπίες με τα ντόπια αστικά επιτελεία και τα ξένα κέντρα εξουσίας.
Οι ιμπεριαλιστές όμως είναι ωμοί και κυνικοί και δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν στην κυβέρνηση «δωράκια», που δεν έκαναν στους ανοιχτούς λακέδες τους, τους Σαμαροβενιζέλους. Τα θέλουν όλα. Το μόνο που δέχονται είναι η αλλαγή κάποιων ονομάτων και κάποια «ευελιξία», αλλά «το πρόγραμμα πρέπει να εφαρμοστεί και οι συμφωνίες πρέπει να τηρηθούν».
Ταυτόχρονα όλα τα μνημονιακά μέτρα, οι 400 εφαρμοστικοί νόμοι και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου συνεχίζουν να ισχύουν και να βασανίζουν τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση άλλωστε δέχεται το 70% των μέτρων του Μνημονίου και ψάχνει για άλλα ισοδύναμα μέτρα, για το υπόλοιπο 30%. Η διαγραφή του χρέους έχει ξεχαστεί και οι ιδιωτικοποιήσεις αναβαπτίστηκαν σε «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας». Δεν είναι καθόλου τυχαίο που και ο Πρόεδρος του ΣΕΒ χαιρετίζει την στάση της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση επιζητεί ένα «δίκαιο και αμοιβαία επωφελή συμβιβασμό». Μόνον που ο συμβιβασμός αυτός δεν μπορεί να είναι δίκαιος, γιατί γίνεται από τη θέση ισχύος των δανειστών, που πολλαπλασιάζουν τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, στους οποίους προοδευτικά υποχωρεί η κυβέρνηση. Καλλιεργεί επικίνδυνες αυταπάτες για τον χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας, την οποία μάλιστα θεωρεί «κοινό μας σπίτι», που μπορεί κιόλας να την αλλάξει με διαπραγματεύσεις! Δηλώνει πίστη και υποταγή στο ΝΑΤΟ και εμπλέκει την χώρα στα επικίνδυνα παιγνίδια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ποντάροντας στην υποτιθέμενη στήριξη των Αμερικανών … εναντίον των Γερμανών.
Όπως και προεκλογικά έκανε, συνεχίζει και τώρα να καλλιεργεί στον κόσμο αυταπάτες, την λογική της ανάθεσης, της αναμονής και της «στήριξης της κυβέρνησης», μέσα από τις λεγόμενες αυθόρμητες συγκεντρώσεις, που δεν έχουν καμιά αιχμή κατά των ξένων δυναστών-επικυρίαρχων.
Εκείνο που μένει από το προεκλογικό εμπόριο ελπίδας, είναι η περιβόητη «ανθρωπιστική κρίση», η διαχείριση της ακραίας φτώχειας, τα συσσίτια και το ηλεκτρικό ρεύμα για τους απόρους και ο βασικός μισθός των 751€, που θα πάει …για το 2016, μετά την συμφωνία με τους «εταίρους», μετά από την συμφωνία των κοινωνικών εταίρων και … βλέπουμε.
Εκείνα που δεν λέει η κυβέρνηση είναι τί θα γίνει με τα εκατομμύρια των ανέργων, των φτωχών, με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, με τις περικοπές των μισθών και των συντάξεων, με την ΚΑΠ που έχει τσακίσει την φτωχομεσαία αγροτιά, με τις προκλητικές φοροελαφρύνσεις των εφοπλιστών και της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας με τα νοσοκομεία και τα σχολεία που έκλεισαν κλπ.
Είναι ακόμη νωρίς και η κυβέρνηση μπορεί να επιδίδεται σε λεονταρισμούς, κάποιοι ακόμη να έχουν αυταπάτες και να πανηγυρίζουν. Το γεγονός όμως ότι ο πρωθυπουργός, παρά το εμπόριο ελπίδων, απηύθυνε κάλεσμα στο λαό να βάλει «πλάτη» στο «λιτό βίο» (έτσι θα λέγεται πλέον η λιτότητα), δείχνει ότι θα συνεχιστούν οι θυσίες του λαού στο βωμό της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα πρέπει να χαράξει τη δική του ανεξάρτητη πορεία, κόντρα στις επιδιώξεις τη κυβέρνησης να το μετατρέψει σε δεκανίκι της πολιτικής της. Το ξεδίπλωμα της αντιϊμπεριαλιστικής πάλης απαιτεί την άμεση δράση στο μαζικό κίνημα, στα σωματεία, τις συνοικίες και τις γειτονιές, κεντρικά και τοπικά, όλων των δυνάμεων που συνειδητοποιούν το πραγματικό περιεχόμενο της συμβιβαστικής κυβερνητικής πολιτικής, που θέλει να υποτάξει το λαϊκό κίνημα σε ένα αντιδραστικό «συμβόλαιο», σύμφωνα με τις προσταγές ξένων και ντόπιων κυρίαρχων δυνάμεων.
-Όχι στον συμβιβασμό με την πολιτική των μνημονίων
-Έξω η Ελλάδα από ΕΕ-ΔΝΤ-ΝΑΤΟ-Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες
-Εμπρός στον δρόμο του αγώνα, της αντίστασης και της διεκδίκησης