Νέο κάλεσμα της «Πρωτοβουλίας Οργανώσεων και Συλλογικοτήτων» για
συγκέντρωση αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες αποφασίστηκε στη
σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της ΟΛΜΕ τη Τετάρτη 11 Μαΐου.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν εκτός από τη Λαϊκή Αντίσταση- ΑΑΣ, οι Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ, οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, η Κίνηση Αντίστασης και Πάλης, η ΟΡΜΑ, η Πρωτοβουλία Αγώνα και Αλληλεγγύης για πρόσφυγες και μετανάστες στα Νότια προάστια, η Ταξική Πορεία.
Στη πολιτική συζήτηση αναδείχτηκαν ζητήματα που αφορούν την
επικινδυνότητα των εξελίξεων που τροφοδοτούνται από τους
ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή, το ρόλο της χώρας
μας, την αναβαθμισμένη παρουσία των αμερικανοΝΑΤΟϊκών στο Αιγαίο και
τους κινδύνους που εγκυμονεί για το λαό μας και τους λαούς της περιοχής,
την αναγκαιότητα να ενισχυθεί η αντιπολεμική-αντιιμπεριαλιστική
κατεύθυνση στο κίνημα.
Κοινή διαπίστωση των συναγωνιστών: Α) ο θετικός απολογισμός της διαδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά στις 9 Απρίλη. Β)
η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την συμφωνία ΕΕ-Τουρκιας. Στόχος
και αποτέλεσμα είναι ο βίαιος εγκλωβισμός προσφύγων και μεταναστών στη
χώρα μας παρά τη θέληση τους (αλλά και ενάντια στις διεθνής
συνθήκες-συμβάσεις για τα δικαιώματα τους) να πάνε σε χώρες της ΕΕ. Για
το λόγο αυτό η κυβέρνηση στοιβάζει πρόσφυγες και μετανάστες σε κέντρα κράτησης και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Γ)
με αυτό ως δεδομένο, παράλληλα με το αίτημα τους για ελεύθερη
μετακίνηση πρέπει να μπουν μπροστά αιτήματα διεκδίκησης για το δικαίωμα
τους στη ζωή. Είτε το επιλέξουν, είτε όχι, οι πρόσφυγες που θα μείνουν ή
για όσο διάστημα μείνουν στη χώρα μας πρέπει να έχουν αξιοπρεπείς
ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, στέγαση, τροφή, ελεύθερη πρόσβαση σε
περίθαλψη-εκπαίδευση αλλά και δουλειά με δικαιώματα. Αυτή είναι
κατεύθυνση πάλης και βάση ενότητας με το λαϊκό-εργατικό κίνημα ενάντια
στη κυβέρνηση και το κεφάλαιο, αλλά και κόντρα σε λογικές που προβάλουν
μια κούφια αλληλεγγύη αθωώνοντας τη κυβέρνηση και το αστικό κράτος από
τις εγκληματικές τους ευθύνες. Δ) Παρά το γεγονός ότι οι
προσφυγικές ροές δείχνουν να έχουν μειωθεί αισθητά (προσωρινά και κατά
βάση ως επιλογή της Τουρκιάς), το προσφυγικό θα συνεχίζει να τίθεται ως
ζήτημα αιχμής, με τη κυβέρνηση και το σύστημα να προσπαθούν να το
αξιοποιήσουν στο γενικότερο πλαίσιο φασιστικοποίησης της δημόσιας και
πολιτικής ζωής. Με αυτό το τρόπο ρίχνουν νερό στο μύλο των
ρατσιστικών-εθνικιστικών κηρυγμάτων και στρώνουν το χαλί για να πατήσει η
παρέμβαση των φασιστικών μορφωμάτων και ιδιαίτερα της Χ.Α. Με αυτή την
έννοια η παρέμβαση στο λαό και τους εργαζόμενους παραμένει το βασικό
πεδίο παρέμβασης αναδεικνύοντας τα αίτια που προκαλούν τη προσφυγιά και
τη μετανάστευση, τους κοινούς εχθρούς, τον κοινό αγώνα εναντία στον ιμπεριαλισμό, το πόλεμο, την εκμετάλλευση και τη καταπίεση.
Ωστόσο οι άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες κράτησης-διαβίωσης που
επικρατούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και συστηματικά αποκρύπτονται από
Κυβέρνηση, ΜΜΕ, Δημοτικές Αρχές, τοπικούς παράγοντες που σε αγαστή
συνεργασία εμφανίζουν τα στρατόπεδα ως «χώρους φιλοξενίας», καθορίζει
τον χαρακτήρα της συγκεκριμένης παρέμβασης μας. Συνθήκες σταβλισμού με
μικρές μερίδες σίτισης, άθλιο φαγητό που συνεχώς επαναλαμβάνεται ενώ
απαιτούνται ώρες αναμονής σε ουρές για να το παραλάβουν, χωρίς ιατρική
μέριμνα για τη καταλληλότητα του φαγητού σε άτομα που πάσχουν από
ασθένειες, με ελλείψεις σε νερό, διαμονή πολλών ατόμων σε αντίσκηνα ή
στη καλύτερη των περιπτώσεων σε κοντέινερ. Καταπάτηση στοιχειωδών
ανθρωπίνων δικαιωμάτων με άμεσο κίνδυνο τις ζωές των προσφύγων. Κέντρα
κράτησης για όσους χαρακτηρίζονται μετανάστες με απαγόρευση εξόδου μέχρι
την απέλαση τους, ελεγχόμενη έξοδος συγκεκριμένες ώρες για πρόσφυγες.
Παντελής απουσία ενημέρωσης για τα δικαιώματα τους. Στρατόπεδα
συγκέντρωσης απομονωμένα και ελεγχόμενα από το στρατό, με απαγόρευση
στην έκφραση οποιασδήποτε μορφής λαϊκής αλληλεγγύης. Απομόνωση και
αποξένωση από κάθε ανθρώπινη κοινωνική δραστηριότητα που αναπαράγει
συνθήκες εγκλεισμού και ιδρυματισμού με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ιδιαίτερη ενημέρωση έγινε από την Πρωτοβουλία στα Νότια σε σχέση με το
Ελληνικό, τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν, την μαζική άρνηση
συσσιτίου από τους πρόσφυγες, αλλά και την άρνηση τους να μεταφερθούν
στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Μαλακάσα. Υπογραμμίστηκε η ετοιμότητα
που πρέπει να μας διακατέχει μπροστά στο ενδεχόμενο η κυβέρνηση να
προχωρήσει στη βίαιη εκκένωση του χώρου.
Ως ανάγκη προέκυψε η πολιτική παρέμβαση της Πρωτοβουλίας στο στρατόπεδο
συγκέντρωσης του Σκαραμαγκά, που επικρατούν αντίστοιχες συνθήκες. Ως
ανάγκη να εκφραστεί το δημοκρατικό δικαίωμα της αλληλεγγύης στο δράμα
των κατατρεγμένων, να στηριχτούν οι πρόσφυγες κόντρα στην απελπισία και
την απογοήτευση που δείχνει να κυριαρχεί, να αναδεχθεί η κατεύθυνση του
κοινού αγώνα για το δικαίωμα στη ζωή. Και επειδή η ανάγκη αυτή είναι
πραγματική πρέπει το κάλεσμα αυτό να πλαισιωθεί όσο το δυνατόν πιο
διευρυμένα από αγωνιστές, επιτροπές και σωματεία, συλλογικότητες και
οργανώσεις βάζοντας στο πλάι μικροπολιτικές ή μικροκομματικές
σκοπιμότητες.
