Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Δύο ζητήματα που αφορούν την πορεία της ΛΑ - ΑΑΣ

Στην τελευταία συνεδρίαση της Γραμματείας της ΛΑ-ΑΑΣ αναδείχτηκαν κατά την άποψη μου δυο ζητήματα που θεωρώ ότι επιδρούν στην πορεία της στο αμέσως επόμενο διάστημα.

Το πρώτο αφορά την απαίτηση των συντρόφων του Μ-Λ ΚΚΕ να τους δώσουμε εξηγήσεις για την πολιτική αντιπαράθεση που εξελίχθηκε με βάση μια εκδήλωση στο στέκι «Σήμα» για τη Βενεζουέλα. Επειδή αυτή η απαίτηση δεν έγινε μόνο στη Γραμματεία, αλλά απ’ όσο γνωρίζω και στο Συντονιστικό Θεσσαλονίκης και στη συνέλευση των Ανατολικών Συνοικιών στην Αθήνα, και θεωρώντας πως δε βοηθάει το να επαναλαμβάνεται και σε άλλα όργανα της ΛΑ-ΑΑΣ, θα ήθελα να πω τα εξής:

Η πολιτική αντιπαράθεση για το εν λόγω ζήτημα έγινε μεταξύ των δύο οργανώσεων (ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ), και δεν είχε καμιά ανάμειξη η ΛΑ-ΑΑΣ. Παρ όλη την πικρία και την ενόχληση που αναφέρουν οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ, ούτε δικαιολογείται, ούτε είναι σωστό να μεταφέρεται αυτή η αντίθεση στο εσωτερικό της ΛΑ-ΑΑΣ. Θεωρώ ότι είναι λάθος που έχει σαν αποτέλεσμα την υπονόμευση της λειτουργίας της ΛΑ-ΑΑΣ. Όχι μόνο γιατί δεν αφορούσε την ίδια τη ΛΑ-ΑΑΣ, αλλά κυρίως γιατί είναι διαφορετική η πολιτική βάση συγκρότησης της, από αυτή των σχέσεων των δύο οργανώσεων. Σε μια προοπτική που βλέπουμε τη ΛΑ-ΑΑΣ, θα μπορούσαν να συμμετέχουν και άλλες οργανωμένες δυνάμεις, όπως και συμμετέχουν ανένταχτοι αγωνιστές. Αυτό τι θα σήμαινε, σύμφωνα με την άποψη των συντρόφων του Μ-Λ ΚΚΕ; Ότι οι όποιες διαφορετικές απόψεις, γενικότερα των συμμετασχόντων θα έπρεπε να βρουν πεδίο αντιπαράθεσης την ΛΑ-ΑΑΣ; Και δεν είναι διαλυτικό αυτό; Οφείλουμε να έχουμε πάντα κατά νου ότι η ΛΑ-ΑΑΣ δε συγκροτήθηκε στην προοπτική ενός Μετώπου Ανατροπής, που απαιτεί μια μεγαλύτερη σε βάθος και έκταση, ιδεολογικό-πολιτική συμφωνία, αλλά στην προοπτική να συμβάλει στη δημιουργία ενός Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης, που απαιτεί συμφωνία ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στην επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και το λαό, σε μια αντι-συνδιαχειριστική κατεύθυνση. Συνεπώς προς τι οι εξηγήσεις μέσα στα όργανα της ΛΑ-ΑΑΣ για την αντιπαράθεση στο ζήτημα για τη Βενεζουέλα; Αποτελεί όρο συμφωνίας για το προχώρημα της ΛΑ-ΑΑΣ ή μήπως το αντίθετο, δημιουργεί όρους αδρανειάς της; Μήπως κάτι τέτοιο επιδιώκεται με το όλο ζήτημα;

Επιπλέον επειδή το όλο ζήτημα τίθεται σαν να εμπεριέχει την απαίτηση να απολογηθούμε για την κριτική που ασκήσαμε στο ζήτημα της Βενεζουέλας, θεωρώ ότι είναι εντελώς λάθος η προσέγγιση από την πλευρά των συντρόφων του Μ-Λ ΚΚΕ. Θεωρώ καθήκον και υποχρέωση κάθε κομμουνιστικής οργάνωσης να αντιμάχεται τις λαθεμένες απόψεις από όπου και να προέρχονται. Άρα εξηγήσεις εμείς δεν έχουμε να δώσουμε στο γιατί αντιπαρατεθήκαμε πολιτικά σε λάθος απόψεις, κατά την εκτίμηση μας. Αν οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ θεωρούν ότι πρέπει να δώσουν εξηγήσεις γι' αυτές τους τις απόψεις, ας το κάνουν, αλλά εκτός ΛΑ-ΑΑΣ.

Το δεύτερο ζήτημα που αξίζει να δούμε είναι η αδυναμία της Γραμματείας να ορίσει ημερομηνία για το Πανελλαδικό Σώμα της ΛΑ-ΑΑΣ όπως αποφάσισε το Συντονιστικό στη διαδικασία του Ιούλη. Από την πλευρά μας ζητήσαμε το Πανελλαδικό Σώμα να γίνει αρχές Φλεβάρη ενώ οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ δεν το προσδιόρισαν καθόλου, θέτοντας σαν βασικό τους καθήκον το Συνέδριο της οργάνωσής τους, περίπου κοντά στο καλοκαίρι, και μετά βλέπουμε για τη ΛΑ-ΑΑΣ. Εδώ βλέπουμε ΠΑΛΙ μια υποτίμηση της ΛΑ-ΑΑΣ και μια κατάφωρη παραβίαση των συμφωνημένων, όπως πολύ συχνά αρέσκονται να μας κατηγορούν. Θεωρώ ότι αυτή η μετάθεση στο άγνωστο του Πανελλαδικού Σώματος δυσχεραίνει τη λειτουργία της ΛΑ-ΑΑΣ, όταν στο εσωτερικό της υπάρχουν αρκετά ζητήματα ανοιχτά που αφορούν το χαρακτήρα και τη δράση της και ότι μεθοδεύεται η αδράνεια της. Δεν νομίζω ότι δεν μπορεί να βρεθεί ένα Σαββατοκύριακο μέσα στο Φλεβάρη για να πραγματοποιηθεί αυτό το Σώμα και ότι κάτι τέτοιο θα φέρει μεγάλη αναστάτωση στους σχεδιασμούς των συντρόφων του Μ-Λ ΚΚΕ στο Συνέδριό τους. Θεωρώ ότι χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για να αποκρύψει το πραγματικό πρόβλημα.

Αναφέρομαι σε μια τοποθέτηση στη Γραμματεία συντρόφου του Μ-Λ ΚΚΕ ο οποίος θεωρεί ότι το ΚΚΕ(μ-λ) μετά το Συντονιστικό έχει αλλάξει άποψη για την ΛΑ-ΑΑΣ. Ισχύει κάτι τέτοιο ή είναι το αντίθετο;

Για το ΚΚΕ(μ-λ) οι λόγοι που οδήγησαν στη συγκρότηση της ΛΑ-ΑΑΣ,ο χαρακτήρας της, τα «3 αντί», η δράση και η λειτουργία της δεν έχουν μεταβληθεί και είναι κάτι που το παλεύουμε από την αρχή. Και κυρίως είναι γνωστοί στα μέλη της Γραμματείας αλλά και στο σύνολο των μελών της ΛΑ-ΑΑΣ. Η εξέλιξη που υπάρχει και που την θεωρούμε θετική είναι ότι οι όποιες διαφοροποιήσεις καταγράφηκαν στις αποφάσεις της και τις συζητάνε σε όλες τις συνελεύσεις της, και κυρίως άνοιξε διάλογος πάνω σε αυτές, που επίσης ήταν απαίτηση από εμάς από την αρχή της συγκρότησης. Συνεπώς όχι μόνο δεν άλλαξε κάτι από την πλευρά μας στο πως βλέπουμε και τι θέλουμε από την ΛΑ-ΑΑΣ αλλά επιπλέον θεωρούμε ότι έτσι έχουμε ένα προχώρημα της.

Αν άλλαξε κάτι αυτό είναι από την πλευρά της άλλης συνιστώσας. Οι σύντροφοι του Μ-Λ ΚΚΕ στη διάρκεια του Συντονιστικού και μετά αντιλήφτηκαν επιτέλους ότι το αφήγημα του να είναι η ΛΑ-ΑΑΣ ο προθάλαμος της ενότητας των δύο οργανώσεων αφίσταται της πραγματικότητας. Έτσι ερμηνεύεται όλη η τακτική που ακολουθήθηκε το επόμενο διάστημα. Από τον Σεπτέμβρη η μόνιμη πρόταση των συντρόφων συνίσταται σε αυτόνομη γενικού τύπου παρέμβαση για την πολιτική κατάσταση ενώ σε όλες τις προτάσεις για κίνηση της ΛΑ-ΑΑΣ σε τοπικά προβλήματα με πρωτοβουλίες που έπρεπε να πάρει και με κοινή δράση και άλλων δυνάμεων πρότασσε την άρνηση, την αδυναμία, την υποτίμηση τους σαν τέτοια. Και στην τελευταία Γραμματεία, η πρόταση τους ήταν ότι η κεντρική και ουσιαστική δράση θα αφορούσε την απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (14 Δεκέμβρη) και όλα τα άλλα θέματα (επίσκεψη Ερντογάν - πλειστηριασμοί - Μάνδρα) θα τα βλέπαμε αν μπορούσαμε με βάση τις δυνατότητες από τις υποχρεώσεις της κάθε οργάνωσης. Θεώρησα αναγκαίο να υπενθυμίσω το λόγο δημιουργίας της ΛΑ-ΑΑΣ ότι δεν είναι για να αναλαμβάνει τις κεντρικές παρουσίες των δύο οργανώσεων σε πανελλαδικές απεργίες (που μπορεί να το κάνει, αλλά εάν δυσκολεύεται υπάρχουν και τα πλέον αρμόδια όργανα, οι εργατικές παρατάξεις), αλλά να ασχοληθεί με τα άμεσα προβλήματα του λαού, εκεί που ζει και παρεμβαίνει η ΛΑ-ΑΑΣ.

Θεωρώ επομένως ότι μετά τη ματαίωση του αφηγήματος, η τακτική αυτή είναι επιλογή των συντρόφων να σύρεται η ΛΑ-ΑΑΣ σε μια γενικού τύπου παρέμβαση, με υπολειτουργία των οργάνων της, άνευρη παρουσία, χωρίς πρωτοβουλίες και κυρίως κοινή δράση. Σε μια τέτοια ΛΑ-ΑΑΣ που δεν εμπλέκεται πουθενά και δεν δημιουργεί όρους κίνησης, η αναβολή του Πανελλαδικού Σώματος και η μετάθεση του μετά από το Συνέδριο του Μ-Λ ΚΚΕ όπου πιθανά θα εκτιμηθεί το τι θέλουμε από μια τέτοια ΛΑ-ΑΑΣ, έρχεται σαν φυσική συνέχεια. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η μεταφορά της αντιπαράθεσης για τη Βενεζουέλα στα πλαίσια της ΛΑ-ΑΑΣ, ενώ και στο διάλογο αλλά και στις συζητήσεις στα όργανά της αναπαράγονται και εφευρίσκονται επιχειρήματα που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα (φιλοΣυριζα το ΚΚΕ(μ-λ) - Ανεξαρτησία που αλλάζει - μαζικό κίνημα που δεν αναγνωρίζουμε).

Είναι φανερό λοιπόν ποιος έχει αλλάξει την οπτική του απέναντι στη ΛΑ-ΑΑΣ και δημιουργούνται τέτοιου είδους προβλήματα.

Θέλω να κάνω καθαρό ότι όσον μας αφορά, σαν Οργάνωση που πήραμε την πρωτοβουλία για αυτό το εγχείρημα, η ΛΑ-ΑΑΣ αποτελεί μια κατάκτηση που όχι μόνο πρέπει να διαφυλάξουμε, αλλά να την διευρύνουμε, να την δέσουμε με το λαό και τα πραγματικά προβλήματά του, να πάρουμε πρωτοβουλίες πάνω σε αυτά και είτε με αυτόνομη δράση, είτε με κοινή δράση να προχωρήσουμε την ΛΑ-ΑΑΣ εκεί που υπάρχει και παρεμβαίνει και ταυτόχρονα να προσπαθήσουμε να εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές. Συνεπώς θα αντιταχθούμε στο να γίνει η ΛΑ-ΑΑΣ πεδίο αντιπαράθεσης σε ζητήματα που δεν της αναλογούν (δεν βλέπουμε άμεσα σημεία σύγκλησης πέρα από αυτά που την συγκροτούν) και πολύ περισσότερο να αδρανοποιείται μέσα από γενικού τύπου παρεμβάσεις (σαν κήρυκας του μαρξισμού - λενινισμού στο λαό).

Πρέπει άμεσα οι συνελεύσεις να απαιτήσουν τον ορισμό ημερομηνίας για το Πανελλαδικό Σώμα και η Γραμματεία να ενεργοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Πάνος Φωτόπουλος
Μέλος της Γραμματείας της ΛΑ-ΑΑΣ
Στέλεχος του ΚΚΕ(μ-λ)