Η συζήτηση επικέντρωσε στα δυο ζητήματα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα, τη συμφωνία με την πΓΔΜ και τη συμφωνία στο Eurogroup για το χρέος.
Τονίστηκε ο αντιλαϊκός χαρακτήρας και των δυο συμφωνιών, οι οποίες αλυσοδένουν τη χώρα στο άρμα των ιμπεριαλιστών, καταδικάζουν το λαό σε μόνιμη εξαθλίωση και τον εκθέτουν σε πολεμικούς κινδύνους.
Αναδείχθηκε η μαζική λαϊκή αντίσταση και πάλη ως η μόνη πραγματική διέξοδο για το λαό, ο οποίος έχει ήδη πληρώσει ακριβά τους κάθε λογής Μεσσίες...
Ακολουθεί η εισήγηση στην εκδήλωση:
Οι δήθεν επιτυχίες της κυβέρνησης αλυσοδένουν το λαό και τη χώρα
Στη μαζική αντίσταση και πάλη η διέξοδος
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πανηγυρίζει για τις δυο πρόσφατες επιτυχίες της, τη συμφωνία με την πΓΔΜ και τη συμφωνία του Eurogroup.
Τι πέτυχε, όμως, η κυβέρνηση; Πέτυχε να αλυσοδέσει το λαό και τη χώρα για πολλές δεκαετίες, πέτυχε να ενισχύσει το ασφυκτικό πλαίσιο της εξάρτησης από ΗΠΑ και ΕΕ στο πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό πεδίο, πέτυχε να υποθηκεύσει το μέλλον του λαού στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και να τον εκθέσει σε πολεμικούς κινδύνους και τυχοδιωκτισμούς.
Γι’ αυτά, έχει πράγματι κάθε λόγο να πανηγυρίζει και αυτή, αλλά και τα ιμπεριαλιστικά της αφεντικά που …η γλώσσα τους στάζει μέλι γι’ αυτήν τις τελευταίες μέρες, δημιουργώντας προβλήματα και στην κοινοβουλευτική αντιπολίτευση.
Βέβαια, όταν όλοι αυτοί, οι εχθροί του λαού, χαίρονται και πανηγυρίζουν, μάλλον ο λαός έχει πολλούς λόγους να ανησυχεί…
Η συμφωνία με την πΓΔΜ
Η συμφωνία με την πΓΔΜ παρουσιάζεται ως εγγύηση για το μέλλον των δύο λαών. Όμως δεν πρόκειται για μια συμφωνία που επεξεργάστηκαν οι δύο πλευρές με στόχο το καλύτερο για το μέλλον των δύο λαών, αλλά στην πραγματικότητα για μια συμφωνία που επέβαλαν τα ΝΑΤΟϊκά ιμπεριαλιστικά κέντρα (κύρια οι ΗΠΑ, αλλά και η Γερμανία), για τα οποία είναι επιτακτικός ο στόχος της πρόσδεσης των Βαλκανικών χωρών στο ΝΑΤΟϊκό άρμα και η ταυτόχρονη εξάλειψη της επιρροής άλλων δυνάμεων στα Βαλκάνια, δηλαδή της Ρωσίας και της Κίνας.
Αυτή η εξέλιξη προμηνύει τη δημιουργία νέων στρατιωτικών βάσεων, που έχουν ήδη αναγγελθεί, την ένταξη και άλλων χωρών σε ΝΑΤΟ και ΕΕ μετά την πΓΔΜ και γενικότερα την περαιτέρω ενίσχυση της παρουσίας των ιμπεριαλιστών στην περιοχή, ειδικά των Αμερικάνων. Εκτιμούμε ότι καμία σταθερότητα και ασφάλεια δε μπορεί να προκύψει σε μια περιοχή όπου ενισχύεται η παρουσία αλλά και ο ανταγωνισμός ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, μόνιμων υπονομευτών της ειρήνης. Οι λαοί των Βαλκανίων έχουν πληρώσει ακριβά στο πρόσφατο παρελθόν τέτοιες εξελίξεις.
Παράλληλα εξελίσσονται και τα αμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια για κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, στο πλαίσιο πάντα των ανταγωνισμών ΗΠΑ – ΕΕ – Ρωσίας, που εγκυμονούν επικίνδυνες εξελίξεις όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και στην Κύπρο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Όσον αφορά το Αιγαίο, με αφορμή το προσφυγικό δράμα, αλλά στην πραγματικότητα λόγω των αμερικαΝΑΤΟϊκών αναγκών και σχεδίων, η κυβέρνηση έχει παραδώσει τον έλεγχο στο ΝΑΤΟ, μετατρέποντας το Αιγαίο σε ΝΑΤΟϊκή θάλασσα επ’ αόριστον.
Την ίδια στιγμή, η χώρα μετατρέπεται σε δίκτυο αμερικάνικων βάσεων, με νέες να ανοίγουν σε όλη την επικράτεια και τις υπάρχουσες να αναβαθμίζονται. Βάσεις από τις οποίες ήδη ξεκινούν και θα συνεχίσουν να ξεκινούν οι επιδρομές ενάντια στους γειτονικούς -και όχι μόνο- λαούς.
Η κυβέρνηση μάς εμπλέκει βαθύτερα στους σχεδιασμούς των αμερικάνων φονιάδων, διασύροντας τη χώρα και το λαό μας στα μάτια των θυμάτων τους. Όλη αυτή την αμερικανοδουλεία η κυβέρνηση προσπαθεί να την παρουσιάσει ως υψηλή προστασία στα πλαίσια της πρόσφατης όξυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, λες και είναι σε θέση να υποδείξει στους Αμερικάνους τις επιλογές τους όσον αφορά αυτό το ζήτημα…
Κι όπως συνήθως συμβαίνει στη χώρα μας, η υποτέλεια πάει χέρι χέρι με την έξαρση του εθνικισμού, του φασισμού και του ρατσισμού. Παρότι το κλίμα των τελευταίων μηνών και ιδιαίτερα των τελευταίων ημερών πριν και μετά τη συμφωνία των Πρεσπών δεν είχε καμιά σχέση με την εθνικιστική υστερία των αρχών της δεκαετίας του ’90, ο φασιστικός εσμός συνεχίζει να αποτελεί αποκούμπι και εφεδρεία του συστήματος, ώστε να ωφελείται αυτός από τη λαϊκή δυσαρέσκεια και όχι η Αριστερά. Και είναι ακριβώς η υποχώρηση της Αριστεράς (κι όχι μόνο στην Ελλάδα) που επέτρεψε στα ναζιστικά φαντάσματα να ξαναζωντανέψουν, ενώ η ανθρωπότητα υποτίθεται ότι είχε ξεμπερδέψει μια και καλή μαζί τους.
Η συμφωνία στο Eurogroup
Η συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιούνη πανηγυρίστηκε ακόμα περισσότερο από την κυβέρνηση, μέχρι και με τις γελοιότητες με τη γραβάτα του Τσίπρα!
Έτσι ακούσαμε πως τα βάσανά μας τέλειωσαν, πως οι τόσες θυσίες που κάναμε εδώ και 8 χρόνια θα αρχίσουν να αποδίδουν καρπούς, ότι με τη συμφωνία για το χρέος η ελληνική οικονομία θα πάρει ανάσα και θα μπορέσει σιγά σιγά να απαλύνει τον πόνο των εξαθλιωμένων των μνημονίων, ότι ναι μεν οι δανειστές θα μας αξιολογούν 4 φορές το χρόνο, αλλά εμείς δε θα είμαστε πια υποχρεωμένοι να εφαρμόζουμε τις υποδείξεις τους και ότι η εκλεγμένη ανεξάρτητη ελληνική κυβέρνηση θα είναι πια η μόνη υπεύθυνη για τη χάραξη της πολιτικής!
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική και εκφράζει, ουσιαστικά έναν συμβιβασμό ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές-δανειστές. Οι όποιες ευκολίες αποπληρωμής του χρέους που συμφωνήθηκαν αφορούν σχεδόν αποκλειστικά τα δάνεια του δεύτερου μνημονίου και προφανώς δε σημαίνουν ότι απαλλασσόμαστε από το χρέος.
Ενώ είναι αλήθεια ότι η συγκεκριμένη συμφωνία δε φέρνει νέα μέτρα, τα ήδη ψηφισμένα φτάνουν και περισσεύουν για να χειροτερεύσουν ακόμα περισσότερο τη θέση των λαϊκών στρωμάτων για τα επόμενα πολλά χρόνια.
Το νέο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις 14/6 για την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης περιλαμβάνει 88 προαπαιτούμενα αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία θα συντρίψουν περαιτέρω μισθούς και συντάξεις και θα ξεχαρβαλώσουν ό,τι έχει απομείνει από εργατολαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα.
Εργαζόμενοι με πενιχρούς μισθούς θα κληθούν να πληρώσουν αιματηρό φόρο, μέσω της μείωσης του αφορολόγητου. Κατά την κυβέρνηση πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι που αυτό θα γίνει όπως είχε προγραμματιστεί το 2020 και όχι το 2019!
Άλλωστε, οικογένειες ολόκληρες αναμένουν την πρώτη του Γενάρη του ’19 με αγωνία, για να δουν πόσο θα περικοπούν οι συντάξεις από τις οποίες εξαρτώνται... Κι αυτό θα τηρηθεί απαρέγκλιτα.
Οι λαϊκές κατοικίες, αν δεν τις αρπάξουν οι τράπεζες ή και το δημόσιο πλέον, θα γίνουν ακόμη πιο απλησίαστες, αφού η κυβέρνηση θεωρεί ότι πρέπει να ανέβουν οι αντικειμενικές αξίες στις λαϊκές περιοχές, παρασύροντας μαζί τους και τον ανανεωμένο ΕΝΦΙΑ (αυτόν που θα καταργούσαν!).
Κάτω από τις υπαγορεύσεις της τέταρτης αξιολόγησης, η κυβέρνηση προχωρά σε ένα αχαλίνωτο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου που έχει απομείνει και που έχει ήδη υποθηκεύσει για 99 χρόνια! Ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν γίνει κυβέρνηση, υποκριτικά υποστήριξε αγώνες ενάντια στο ξεπούλημα, όπως αυτόν για το νερό στη Θεσσαλονίκη. Τώρα δεν υπάρχει στην κυριολεξία τίποτα που να μην ξεπουλάει έναντι πινακίου φακής, κάτω από τις υποδείξεις των ιμπεριαλιστών-δανειστών και εκλιπαρώντας για την εύνοιά τους. ΔΕΗ, νερό, λιγνιτικές μονάδες, λιμάνια, όλες οι υποδομές της χώρας στην ουσία χαρίζονται στους δυνάστες της.
Την εικόνα συμπληρώνει ένα ανεξέλεγκτο κύμα «επενδύσεων», που δεν ευνοούν κανέναν εκτός από τους ιμπεριαλιστές-«επενδυτές», οι οποίες θα έχουν ολέθριες συνέπειες για το φυσικό περιβάλλον της χώρας. Στην περιοχή της Ηπείρου ετοιμάζονται εξορύξεις υδρογονανθράκων, που θα πλουτίσουν τους αποκαλούμενους επενδυτές και θα αφήσουν στην περιοχή μολυσμένη και κατεστραμμένη. Ενώ ξεπουλούν τον πολύτιμο για τη χώρα λιγνίτη, έχοντας αξιοποιήσει και μια δήθεν οικολογική προπαγάνδα το προηγούμενο διάστημα, ετοιμάζουν γιγάντια αιολικά πάρκα στα Άγραφα, παρόλο που θεωρούνται προστατευόμενα, τα οποία ενώ δεν έχουν καμία χρησιμότητα, θα επιβαρύνουν την περιοχή! Κι αυτά είναι μόνο η αρχή... Κάπως έτσι τιμά η κυβέρνηση τον αγώνα στις Σκουριές της Χαλκιδικής ενάντια στην καταστροφική εξόρυξη χρυσού, που υποκριτικά στήριζε, αλλά μετά την αναρρίχηση στην εξουσία άλλαξε πλευρά...
Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν σε όλους τους προηγούμενους μνημονιακούς νόμους, αυτούς που η κυβέρνηση όχι μόνο διατήρησε στο ακέραιο, αλλά επέκτεινε φέρνοντας και το δικό της τρίτο μνημόνιο το καλοκαίρι του ‘15, το καλοκαίρι της ελπίδας όπως έλεγε...
Οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί για «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και επιστροφή στην «κανονικότητα» είναι μια γελοία επανάληψη των απατηλών διακηρύξεων για «κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο», με άλλο περιτύλιγμα.
Ιδιαίτερη σημασία έχει το καθεστώς της επιτροπείας μετά τον Αύγουστο, το οποίο προφανώς και θα δεσμεύει τις ελληνικές κυβερνήσεις κι ας λέει το αντίθετο ο Τσίπρας. Ήδη η συμφωνία του Eurogroup συνδέει τις ανά τρίμηνο αξιολογήσεις με την επιστροφή των 4 δισ. από τα κέρδη που είχαν οι Ευρωπαίοι από τις αγοροπωλησίες ελληνικών κρατικών ομολόγων κατά τη διάρκεια των μνημονίων.
Η ουσία είναι, λοιπόν, ότι το καθεστώς της εξάρτησης, του ασφυκτικού ελέγχου και της καταλήστευσης της χώρας από τους ιμπεριαλιστές-δανειστές όχι μόνο μονιμοποιείται, αλλά και νομιμοποιείται ως κάτι φυσιολογικό και αναπόφευκτο.
Στη μαζική αντίσταση και πάλη η διέξοδος
Απορρίπτοντας την κυβερνητική κοροϊδία ο ελληνικός λαός καλείται να βαδίσει στο μόνο δρόμο που μπορεί να σταματήσει την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής και να την ανατρέψει: στο δρόμο της αποφασιστικής μαζικής ενωτικής αντίστασης και πάλης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, στο δρόμο της συγκρότησης ενός πλατιού εργατικού-λαϊκού μετώπου ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ βοήθησε σε κάτι, ήταν να γίνει καθαρό ότι ο μόνος δρόμος ανατροπής των πολιτικών αυτών είναι ο επίμονος, μαζικός, λαϊκός, εξωκοινοβουλευτικός αγώνας, ο οποίος θα έχει ένα στέρεο προσανατολισμό χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες, που παρέσυραν πολλούς και είχαν μεγάλο κόστος για το κίνημα.
Σε αυτές τις κατευθύνσεις παλεύει η ΛΑ-ΑΑΣ από τη συγκρότησή της το 2013 μέχρι σήμερα. Κατευθύνσεις που επιβεβαίωσε και επικαιροποίησε στη 2η πανελλαδική της σύσκεψη τον περασμένο Μάρτη.
Με παρουσία σε κάθε κινητοποίηση όλα αυτά τα χρόνια, είτε κεντρική είτε τοπική, για τα ζητήματα που απασχολούν το λαό μας, η ΛΑ-ΑΑΣ επιχειρεί να συμβάλλει στην ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος και να προωθήσει την αγωνιστική αντίληψη όσο πιο μακριά φτάνει η φωνή της.
Η βάρβαρη επίθεση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, οι πολεμικοί κίνδυνοι που προκύπτουν από τις αντιθέσεις ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές και την υποτελή πολιτική των ελληνικών και των γειτονικών κυβερνήσεων, το φασιστικό και εθνικιστικό δηλητήριο που ποτίζουν τη νεολαία κάνουν αυτούς τους στόχους μας να φαίνονται μακρινοί και ίσως, σε ορισμένους, ακόμα και άπιαστοι.
Ωστόσο, η διέξοδος για το λαό δε μπορεί να είναι άλλη από την αγωνιστική! Γιατί όλες οι άλλες συνταγές που δοκιμάστηκαν, όλοι οι …Μεσσίες που κατά καιρούς εμφανίστηκαν αποδείχτηκε περίτρανα και τραγικά ότι όχι μόνο διεξόδους δεν έδωσαν, αλλά, αντίθετα, έσπειραν τη σύγχυση και την απογοήτευση στις λαϊκές μάζες.
Κι αυτή, βέβαια, η αγωνιστική διέξοδος οφείλει να ξεκαθαρίζει σε κάθε της βήμα τους πραγματικούς από τους ψεύτικους εχθρούς και φίλους. Να αντιπαρατίθεται με τις λαθεμένες απόψεις και να βάζει μπροστά την πίστη της στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού.
Αυτά τα τελευταία χρόνια αποδείχτηκε πως δεν αρκεί μια μόνο διαδήλωση, δεν αρκεί μια μόνο απεργία, ιδιαίτερα όταν την προκηρύσσουν …από υποχρέωση οι υποταγμένοι εργατοπατέρες. Όπως αποφασιστικός και επίμονος είναι ο αντίπαλος, έτσι αποφασιστικός και επίμονος πρέπει να είναι και ο λαός μας στην πάλη του για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του.
Έτσι, οι δήθεν εύκολες λύσεις που, ουσιαστικά, προτείνουν την αναχώρηση από τους αγώνες και δίνουν το βάρος στις κάλπες ή την κούφια καταγγελία του εργοδοτικού συνδικαλισμού, είναι βούτυρο στο ψωμί ενός συστήματος που αν και σπέρνει αυταπάτες στο λαό, το ίδιο ξέρει πολύ καλά τι πραγματικά συμβαίνει…
Οι μάχες που έχουμε να δώσουμε είναι πολλές, είναι καθημερινές, είναι μικρές και μεγάλες. Θα παλέψουμε και για την υπεράσπιση της ειρήνης ενάντια σε κάθε προσπάθεια επαναχάραξης των συνόρων, αλλά και για να υπερασπιστούμε τους ελεύθερους χώρους στις γειτονιές μας. Θα παλέψουμε και για να υπερασπιστούμε τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά και ενάντια στις πολιτικές των δημοτικών αρχών. Θα παλέψουμε και ενάντια στα μνημόνια, αλλά και σε κάθε τους έκφραση και εφαρμογή στην καθημερινή μας ζωή.
Ιδιαίτερα το σχήμα της ΛΑ-ΑΑΣ στα Βόρεια της Αθήνας, πέρα από τη συμμετοχή του στις κεντρικές πρωτοβουλίες και δράσεις της ΛΑ-ΑΑΣ, έχει αναδείξει το τελευταίο διάστημα τα ζητήματα του γηπέδου της ΑΕΚ στη Ν. Φιλαδέλφεια, του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού στο Χαλάνδρι και των πλευρικών διοδίων στους κόμβους Βα ρυμπόμπης και Αγίου Στεφάνου.
Σημαντική πρωτοβουλία πήρε η ΛΑ-ΑΑΣ για τη φετινή ΔΕΘ, στην οποία τιμώμενη χώρα είναι οι ΗΠΑ. Επιδιώκουμε να πάρουν οι κινητοποιήσεις, με κορύφωση το Σεπτέμβρη, πιο έντονα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά. Η πρόταση αυτή ήδη άρχισε να υλοποιείται με τη συγκρότηση της «Πρωτοβουλίας Συλλόγων, Φορέων και Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης για τη ΔΕΘ 2018», η οποία σχεδιάζει τα επόμενα βήματα της καμπάνιας της με κεντρικό σύνθημα «ΔΕΘ 2018: Ανεπιθύμητοι οι φονιάδες των λαών».
Δεν ισχυριζόμαστε ότι η κατάσταση είναι εύκολη. Απεναντίας είναι ιδιαίτερα δύσκολη, με τον πολιτικό συσχετισμό να γέρνει δραματικά σε βάρος του λαού και της νεολαίας. Ισχυριζόμαστε, όμως, ότι η κατάσταση αυτή μπορεί να ανατραπεί! Ο λαός μπορεί να βγει και πάλι στο προσκήνιο και να διεκδικήσει μαζικά αυτά που του ανήκουν! Αυτό μας διδάσκει η ίδια η ιστορία των λαϊκών αγώνων στη χώρα μας και σε όλον τον κόσμο. Από τη μεριά μας, θα συνεχίσουμε να δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την υλοποίηση αυτού του στόχου.
Παλεύουμε και καλούμε και το λαό να παλέψει:
Για την ανατροπή των Μνημονίων, νέων και παλιών
Ενάντια στην πολιτική της ανεργίας, της φτώχειας και της υποτέλειας
Για να φύγει η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ
Για κοινό μέτωπο των βαλκανικών λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την υποτέλεια και τους εθνικισμούς
